Editöre: Hâlâ at yetiştirmeyle ilgilenenlerin belki de gönülsüzce keşfettikleri gibi, ciddi ilgiyi hak eden atların kendisidir. Devam eden yaralanmaları ve ölümleri dayanılmaz hale geliyor. (“Yarış atları neden ölmeye devam ediyor? Sporun zorlu bir sorunu çözme çabası içinde,” 9 Haziran)

At yarışının varlığı kusurlu bir varsayıma bağlıdır: Kötü düzenlenmiş, yerleşik bir sistem hayatta kalmak için ihtiyaç duyduğu değişiklikler olmadan devam edebilir. At ölümü olmayan bir spor yaratmak mümkündür, ancak tamamen yenilenmesi gerekir.

Atlar, uzuvlarının daha güçlü olması için daha yaşlı olmalıdır. İlaçlar ve diğer ağrı kesici ajanlar ve performans arttırıcı ilaçlar kesilmelidir. Tek çıkarları kar olan yozlaşmış eğitmenleri ve veterinerleri ortadan kaldırın.

Atlara, ahırda katlanmak zorunda kaldıkları yalnız yaşam yerine daha normal bir yaşam verin. Atın ağzındaki ağrılı metal “bit” kullanımına son verin. Daha fazla hız zorlamak için kırbaç kullanımını sonlandırın. Atlara bir huzurevi verin.

At yarışı işi herhangi bir biçimde ayakta kalacaksa, bu hayati değişikliklerin şimdi yapılması gerekiyor.

Elaine Livesey-Fassel, Los Angeles

..

Editöre: Başka herhangi bir “spor”da katılımcılar bu güzel hayvanlar kadar çok yaralanır veya ölürse, at yarışında olması gerektiği gibi bu spor da sona erer.

Sonuç üzerinde kumar oynamak, yarış katılımcıları için katılımcıların güvenliğinden daha önemli gibi görünüyor. Kontrolden çıkmış bahislerin kumarbazlara ve ailelerine verdiği zarar, at yarışlarını rafa kaldırmak için bir neden daha.

Kent Grigsby, Nehir Kenarı

..

Editöre: Anneler Günü’nde aileyi Santa Anita Parkı’na götürdüm. İyi vakit geçirdik. Atlar şaşırtıcı derecede güzel hayvanlardır ve koşarken görmek heyecan vericidir.

Ama dürüst olmalıyım: Tüm zamanımı hiçbirinin başına bir şey gelmeyeceğini umarak geçirdim. Neyse ki hiçbir şey olmadı.

Pek çok insanın geçimini at yarışına bağladığını biliyorum, ancak kişisel olarak, bırakın ülke çapında her yıl düzinelerce at ölümünü, bir at ölümünün çok fazla olduğunu düşünüyorum. Bitirmenin zamanı geldi.

Chuck Heinz, Batı Tepeleri