Editöre: Nicholas Goldberg’in yapay zeka ve işyerindeki rolü hakkındaki köşe yazısı, yapay zekayı yeniden şekillendirme çalışması hakkında okuduğum en iyi parçalardan biri.

Bugünün K-12 öğrencileri henüz var olmayan işlere hazırlanıyor. Pandemi, uyarlanabilir olma ve sorunları hızlı bir şekilde çözme konusundaki kritik ihtiyacın altını çizdi. Kamu politikası profesörü Harry J. Holzer’in K-12 eğitiminin 21. yüzyıla hazırlanmak için yeniden düzenlenmesi gerektiği ve öğrencilerimize iletişim becerileri, eleştirel düşünme becerileri ve yaratıcılık kazandırılması gerektiği yönündeki önermesine daha fazla katılamadım.

Pandemiden çıkan halk eğitimini yeniden düzenlemek için altın bir fırsatı kaçırdığımızı düşünmeden edemiyorum. Bunun yerine, okulların, tıpkı on yıllardır yaptıkları gibi, öğrencileri yıllık standartlaştırılmış sınavlara hazırlamaya yönelik salgın öncesi oyun kitabının tozunu aldığını görüyorum.

Jason Y. Calizar, Torrance

..

Editöre: Goldberg, yapay zekanın haftada dört gün çalışmamıza izin verip vermeyeceğini merak ediyor. Bu harika bir soru.

Sekiz saatlik iş günü, 1866’da ABD’de örgütlü emek için bir miting oldu. Haftada 40 saatlik çalışma, 1940’ta yasalaştı. O zamandan beri teknolojik gelişmeler ve üretkenlik tavan yaptı, ancak çalışma saatlerimiz değişmedi.

Her avans için, daha fazla boş zaman havucu burnumuzun önüne sallanıyor ama aslında hiçbir zaman işçilere verilmiyor. AI ile neden farklı olsun ki?

Acı gerçek şu ki, ilerlemeleri kabul etmek için demokratik olarak oy kullanmıyoruz. Bize dayatılıyorlar. Genellikle ilerlemenin büyük yararları vardır, ancak aynı zamanda zorlukları da vardır, çünkü sistemimiz çoğunlukla birkaç kişiye avantaj sağlar.

Teknolojik ilerlemeyi kabul edip etmemeye karar verebilirsek, onayımıza bazı koşullar ekleyebiliriz – örneğin haftada dört günlük çalışma.

Ama bunun için nefesimi tutmayacağım.

Marie Matthews, San Pedro