Çiftlik sahipleri Amazon’u kurtarmaya yardım edebilir mi?

Başka hiçbir şeye benzemeyen bir ekosistem. Bir 19. yüzyıl kaşifi onu aradı “Tekvin’in henüz yazılmamış son sayfası.” Brezilya o zamandan beri bu sayfayı hazırlamakla meşgul, bazen endişe verici sonuçlar alıyor.

Yağmur ormanlarının beşte biri, çiftlikler, sığır otlatma ve otoyollar ve mega barajlar gibi iddialı kalkınma planları için, genellikle kanunsuz yollarla ve yalnızca geçici servet için temizlendi. Bilim adamları, bölgenin ekonomisi, yönetişimi ve kültürü temelden sıfırlanmadıkça, tüm biyomun geri dönüşü olmayan bir yolda olabileceğinden korkuyor. geri dönüş.

Bu nedenle, besi sığırlarının Amazon çözümünün bir parçası olması gerektiğini öne sürmek paradoksal gelebilir. Ancak ileriye dönük tek geçerli yol bu.

Neyin işe yaramadığı hakkında zaten çok şey biliyoruz. yaklaşık %40 Brezilya’nın 218 milyon büyükbaş hayvanı Amazon havzasında genellikle tehlikeli koşullar altında otluyor. Alır tek bir büyükbaş hayvanı beslemek için ortalama bir ila iki hektar mera. O zaman bile, refah hızla kaybolur. Meralar başarısız olduğunda, çiftçiler geleneksel olarak sınırın derinliklerine doğru yol alırlar.

Sonuç bir kısmen veya ciddi şekilde bozulmuş Amazon toprakları neredeyse Büyük Britanya büyüklüğünde, ne otlatmak ne de ekim yapmak için uygun – küresel iklimi boşverin. Eskiden karbondioksiti emen ve oksijeni dışarı pompalayan yağmur ormanlarının iyi belgelenmiş kaybı var ve her zamankinden daha fazla sığır ekleniyor: Hayvancılık devreye giriyor tüm metanın yaklaşık beşte biri Brezilya’nın her yıl atmosfere saldığı, CO2’den 80 kata kadar daha güçlü bir süper sera gazı.

Zorluk bu. Şimdi işte iyi haber: Onlarca yıl süren araştırmaların ardından, bazen yıkıcı deneme yanılmaların yanı sıra bugün Brezilya, Amazon çiftlik arazilerinde bile toprakları ezmeden topraktan değer elde edecek araçlara ve deneyime sahip.

Brezilya hükümetinin tarımsal araştırma şirketi Embrapa, üç kuşaktır bozulan yağmur ormanlarını iyileştirmek ve çiftçilerin daha fazla ormanı devirmeden daha fazla üretim yapmasına yardımcı olmak için deneyler yürütüyor. Sığır çiftçileri artık ormanı ayakta tutarken sürülerini genişletmenin yollarını biliyor. ağaç mahsullerinin altında otlatma.

Diğer bir yöntem ise, üretkenliği optimize etmek, aşırı otlatmayı önlemek ve harcanan meraları yenilemek için çiftlik hayvanlarını çiftliğin belirlenmiş kadranları arasında değiştirerek çiftlik üretimini yoğunlaştırmaktır. Bir çalışma, Brezilya’nın sığır üretkenliğini bu ve diğer yollarla artırarak, daha fazla ormanı devirmeden 2040 yılına kadar kereste, sığır eti ve mahsul talebini karşılayabileceğini buldu.

En umut verici yeniliklerden biri, çiftliği nemli tropik bölgelere daha uygun yemle donatmaktır. Ne de olsa, Amazon sınırının büyük bir kısmına, kendi yabancı teknolojilerini, geleneklerini ve kibirlerini yanlarında getiren ekolojik yabancılar yerleşti. Pek çok kişi, Afrika’dan ve güney Brezilya’da gelişen ılıman bölgelerden gelen egzotik otların, cezalandırıcı yağmurlar ve tropik güneş altında hızla başarısız olduğunu keşfetti. ile bir atılım geldi amendoim forrageiroveya yem fıstığıalışveriş merkezlerinin saksılarından kapalı sitelerin kış bahçelerine kadar Brezilya’nın her yerinde yetişen geniş yapraklı bir baklagil bitkisi.

Embrapa’daki agronomistler, çiftçilerin amendoim forrageiro ekerek toprağı kapalı tutabildiklerini, erozyonu önleyebildiklerini ve havadan ve toprağa nitrojeni emerek pahalı fosil yakıtı bazlı gübre faturasını hafifletebildiklerini keşfettiler (2021’de 15,1 milyar dolar)’dan ithal edildi Rusya gibi güvenilmez ve belki de yasa dışı tedarikçiler. Daha az gübre, çiftlik hayvanlarından atmosfere daha az karbon salınması anlamına gelir.

Bilimsel yenilikler tek başına tarım ve yağmur ormanları arasındaki çatışmayı çözemez. Çiftlikleri sürdürülebilir kılmak maliyetlidir. Brezilya var mera kurtarma için sadece 6,2 milyar reais (yaklaşık 1,2 milyar $) tahsis edildiekonomik açıdan güvencesiz yüzbinlerce çiftçi için çılgınca yetersiz bir miktar.

Amazon bifteğini pazarlardan ve menülerden yasaklamak da gerçekçi değil. Amazon’daki 1 milyon çiftçinin yaklaşık %89’u küçük üreticilerSığır eti ve süt sığırları, kendileri için önemli bir ev yatırımı ve kötü hasatlara ve sert hava koşullarına karşı güvenilir bir korunma aracıdır. Orada yaşayanları ve çalışanları ayakta tutmadan Amazon havzasını sürdürülebilir bir şekilde geliştirmek mümkün değil. Bugün Brezilya, tropik çiftçiliği yeniden icat etmek için sahada test edilmiş teknolojiye ve yönetim zekasına sahip. (Embrapa’nın “tropikal” buğday Brezilya’yı bu on yılda bir ithalatçıdan küresel bir tedarikçiye dönüştürebilir.) Gelişmiş tarım bilimi, politika teşvikleri, ihtiyatlı yönetişimi birleştirerek ve borç vermeve veriye dayalı izleme araçlarıyla Brezilya, yağmalamayı azaltabilir, tedarik zincirlerini temizleyebilir ve besi hayvanı çobanlarını dürüst tutabilir.

Düzgün bir şekilde yapıldığında, bu dönüşüm büyükbaş hayvancılığı Amazon ekosisteminin en büyük yükümlülüklerinden birinden bir varlığa dönüştürebilir. Başarı pek garanti değil ve kuşkusuz zaman alacak. Ancak fırsatçılar ve haydutlar yeşil en iyi uygulamaları benimsemektense kaynakları yağmalamaktan ve ormanları yerle bir etmekten daha iyi para kazandıkça bunun olmayacağına çiftliğe bahse girebilirsiniz.

Yeşillenen duyarlılıklar ve 21. yüzyıl bilimi sayesinde, en azından artık bu en iyi uygulamaların çoğunun ne olduğunu biliyoruz. Ve bu, Amazon için yıllardır aldığımız en iyi haber.

Mac Margolis bir gazeteci ve “Last New World: The Conquest of the Amazon Frontier” kitabının yazarıdır. Robert Muggah, Igarape Enstitüsükamu güvenliği ve iklim güvenliğine odaklanan Brezilya merkezli bir düşünce kuruluşu.