Washington ve Brüksel, Rusya’ya karşı çıkmak ve NATO’yu genişletmek için güçlerini birleştirirken, Ukrayna’daki acımasız savaş Atlantik’teki mesafeyi kısalttı. Demokrasiler ve otokrasiler arasındaki küresel savaş, Batı Avrupa ve Amerika’yı birleştirdi.

Her neyse, Mavi Amerika. Cumhuriyetçi cumhurbaşkanlığı adayları sürüsüne liderlik eden adaylar, demokrasiler ve otokrasiler arasındaki rekabetin bir efsane olduğu çok farklı bir hikaye anlatıyor; Ukrayna, bir yan gösteri. Donald Trump ve Ron DeSantis’e göre, ulusal güvenlik için varoluşsal savaş Meksika ve Batı Yarımküre’de yaşanıyor.

Beyaz Saray 2025’te el değiştirirse, dış politikamızın odağını Atlantik’ten Amerika’ya kaydıracak bir sıfırlamaya hazır olun.

Cumhuriyetçiler milliyetçi “Önce Amerika” tabanlarına oynuyorlar ama aynı zamanda Biden yönetiminin gerçek bir zayıflığından da yararlanıyorlar. Başkan, Avrupa’daki müttefiklerimizi birleştirerek, eve daha yakın yerlerde şiddetlenen uyuşturucu veya göç krizlerine yanıt vermekten daha başarılı oldu.

Yönetim Batı Yarımküre’de kötü politikalar izlemiş değil. Ancak Amerika’ya Avrupa’dakinden çok daha az üst düzey ilgi ve kaynak yatırımı yaptı. Ve pek çok Amerikalı, hayatlarını en doğrudan etkileyen dış politika konularını eve en yakın olarak görüyor. Cumhuriyetçi adaylar bunu biliyor.

“Rusya tarafından öldürülen Amerikalı yok. Meksika tarafından yüzbinlerce kişi öldürüldü. Ama Meksika bizim müttefikimiz ve Rusya bizim düşmanımız. Bu nasıl çalışıyor?” Eski Fox News sunucusu Tucker Carlson, Ukrayna’yı tüm kalbiyle destekleyen birkaç GOP umutlusundan biri olan Güney Carolina Senatörü Tim Scott’a sordu. Carlson, büyük ölçüde Meksika kartelleri tarafından üretilen fentanil belasından söz ediyordu. talep edildi geçen yıl 109.000’den fazla Amerikalı rekor bir ücret.

Önde gelen tüm Cumhuriyetçi adaylar, ölümcül uyuşturuculara en yüksek faturayı veriyor ve suçu Meksika’ya yüklüyor. Ve hepsi, ülke hükümeti istese de istemese de Meksika topraklarında kartellerin hedef alınmasını onayladı.

Bu, çoğu Cumhuriyetçi seçmenlerin görüşlerini yansıtıyor. Görmek göç, terörizm ve uyuşturucu kaçakçılığı dış politika sorunlarının başında geliyor. 5 Cumhuriyetçiden 1’den azı Rusya’nın Ukrayna’yı işgalini aynı kategoriye koyuyor.

GOP öncülüğündeki yeni bir dış politika, “Önce Amerika”ya odaklanarak Meksika uyuşturucularının ötesine geçebilir. Cumhuriyetçi liderler, Trump dönemi “güvenli üçüncü ülke” anlaşmalarının yeniden canlandırılmasını savundular ve ABD’nin sınıra ulaşması engellenen göçmenleri kabul etmeleri için Güney ve Orta Amerika ülkelerine baskı yapma gücünü kullandılar. Güney Florida’daki Cumhuriyetçi seçmenlerin etkili bir alt kümesi için her zaman bir öncelik olan Küba ve Venezüella’nın sözde sosyalist diktatörlüklerine karşı yaptırımların sertleştirilmesi, Trump ve DeSantis’te de üst sıralarda yer alıyor. gündemler – Trump’ın “azami baskı” stratejisinin Venezüella’nın zalim rejimini daha da sağlamlaştırdığını boşverin.

Biden ise kampanya yolunda Orta Amerika’dan göçün temel nedenleriyle mücadele etme, Venezüella’nın inatçı otokratına karşı daha etkili bir yaklaşım izleme ve Amerika’da “demokrasinin gerçekleşmesine” yardımcı olma konusunda büyük sözler verdi. Ancak Orta Amerika’daki göçü yönlendiren faktörler pek değişmedi, Nicolás Maduro her zamanki gibi kontrolü elinde tutuyor ve bölgedeki birçok demokrasi bocalıyor.

Canı sıkkın bir senatör, “Bu yönetimin Latin Amerika’da ne yaptığını anlamakta güçlük çekiyorum” dedi. söz konusu geçen ay. Dikkat çekici bir şekilde, bir Biden müttefiki, Virginia Demokrat Tim Kaine idi.

Afganistan ve Ukrayna’daki krizler anlaşılır bir şekilde yönetimi Latin Amerika’dan uzaklaşmaya zorladı. Sorun şu ki, asla geri kaymadı. Yönetimin geçen yıl açıklanan bölge için iyi niyetli ekonomik gündemi henüz yükselmedi ve Latin Amerika’nın COVID ile hırpalanmış ekonomileri nispeten az ABD yardımı alıyor.

Doğru, yönetim Amerika’daki başarıları talep edebilir. Sakin diplomasisi, Honduras’ta 10 yıllık yarı-otoriter yönetimden demokratik bir çıkışın sağlanmasına ve Brezilya ve Guatemala’daki seçim inkarcılarının engellenmesine yardımcı oldu. İdare ayrıca, göçü yönetmek için bölge çapında bir çaba olan Los Angeles Deklarasyonu’na aracılık etti.

Ancak Biden yönetiminin politikaları, genellikle tek bir sonuçla kısa vadeli kriz yönetimi gibi görünüyor: göçü azaltmak. Dikkatsizlik gösteriyor. Biden, başkan olarak 21 ülkeye 14 uluslararası gezi yaptı ancak Latin Amerika’da sadece bir kez yaklaşık 48 saat kaldı.

Bu, Cumhuriyetçilerin önerilerinin Batı Yarımküre’nin krizlerini etkili bir şekilde ele alacağı anlamına gelmiyor. Birçok yönden, felakete yol açarlardı.

Amerika’nın en büyük ticaret ortağı olan Meksika, ABD’nin kendi topraklarında bir terörle mücadele operasyonu fikrini kesinlikle reddediyor. Böyle bir müdahale, sıradan Amerikalılar için büyük bir ekonomik maliyete yol açarak ikili ilişkileri zorlayabilir.

Ve ne kadar acımasız olursa olsun hiçbir caydırıcılık göçü durduramaz. Sadece Amerika Birleşik Devletleri’ne giden yolu uzatacak ve daha kazançlı göçmenlerden yararlanan suçlular ve vurguncular için. Zorbalık da Latin Amerika hükümetlerini Washington’la aynı hizaya getirmeyecek. Bunu Cumhuriyetçi adayların güdük konuşmalarından anlamasanız da, Amerika Birleşik Devletleri artık yarım kürenin her şeye gücü yeten hegemonu değil.

Bununla birlikte, görünüşe göre yabancı düşmanı America First kalabalığı, ironik bir şekilde, Latin Amerika liderleri arasında Biden’dan daha fazla arkadaşa sahip olmakla övünüyor. Florida Senatörü Marco Rubio, geçtiğimiz günlerde El Salvador’un demir yumruklu başkanı Nayib Bukele ile dirsek temasında bulundu. Trump’ın yakın çevresinin üyeleri, eski Brezilya Devlet Başkanı Jaír Bolsonaro’nunkiyle bir bağ kurdu. Ve Trump’ın ilk iddianamesi, bir Latin Amerika başkanları korosunun Biden’ın kolluk kuvvetlerini siyasallaştırdığını iddia etmesine yol açtı. GOP, Brüksel’deki odanın dışında gülünebilir, ancak Latin Amerika’nın başkentlerinde onun ekonomik olarak milliyetçi, sosyal olarak muhafazakar dürtülerini paylaşan çok sayıda politikacı var.

Demokratlar ve Cumhuriyetçiler giderek farklı dünyalarda yaşıyorlar, bu yüzden bu kadar farklı dış politikalar ifade etmeleri belki de şaşırtıcı değil. Ancak Cumhuriyetçilerin kendi fikirleri olmasa da Latin Amerika’ya odaklanmasını bir ölçüde benimsemek, Amerika’nın en büyük dış politika endişelerinin eve yakın olduğunu düşünen seçmenler arasında Biden yönetiminin servetini artırabilir.

Will Freeman, Dış İlişkiler Konseyi’nde Latin Amerika çalışmaları uzmanıdır.