Maine’de ek konut birimlerine izin veren yeni bir yasa, Kaliforniya örneğinden yararlanıyor ve Oregon’da bekleyen mevzuat, Kaliforniya’nın bölgeler ve şehirler için hedeflerine benzer yerel konut hedefleri oluşturacaktır. Ancak ülkenin dört bir yanındaki savunucular ve yasa koyucular reformlarımızı tekrarlarken bile, önemli bir soru var: Kaliforniya’nın yeni yasaları aslında burada daha fazla konut üretiyor mu?

Kısa cevap hayır. Toplamda, mevzuat yağmuruna rağmen, yıllık inşaat izinleri son birkaç yılda yılda 100.000 evin biraz üzerinde inatla durgun kaldı – devlet yetkililerinin talebe ayak uydurmamız gerektiğini söylediği yılda 180.000’in çok altında. Bu sırada, evsizlik sadece arttı eyalet çapında ve kiralar ve ev fiyatları tarihi yüksek seviyelerde kalıyor.

Ancak bu rakamlar tüm hikayeyi anlatmıyor. Ve aslında, son zamanlarda çıkarılan yasaların birçoğunun net ve olumlu bir etkisi oldu.

Büyükanne daireleri, arka bahçe kulübeleri ve diğer ikincil konutlar olarak adlandırılan yardımcı konut birimleri üzerindeki kısıtlamaları hafifletmeye yönelik reformlar, bu tür konutlarda önemli bir artışa yol açmıştır. Sadece altı yıl önce, bu tür birimler ev inşasının önemsiz bir kısmını oluşturuyordu; bugün, 5 inşaat izninden 1’ini oluşturuyorlar.

Benzer şekilde, California’nın kötü şöhretli uzun onay süreçlerini düzene sokan mevzuat, daha fazla konutun daha hızlı inşa edilmesine, özellikle uygun fiyatlı ve karma gelirli gelişmelere yardımcı oldu. Bazılarının piyasa fiyatının altında olduğu belirlenirse, geliştiricilerin bir projeye daha fazla birim eklemesine olanak tanıyan, eyaletin yoğunluk bonus programlarında yapılan iyileştirmeler de yardımcı oldu.

Diğer değişiklikler, yakın gelecekte (umarız) önemli yeni ev inşaatı için tabloyu hazırlıyor. Özellikle, yerel konut üretimini yöneten esrarengiz Kaliforniya yasa ve yönetmeliklerinde yapılan teknik ama kritik değişiklikler, örneğin Bölgesel Konut İhtiyaç Tahsisi, Muhafaza Elemanı Hukuk ve Konut Sorumluluğu Yasası, şehirleri daha gerçekçi yollarla önemli ölçüde daha fazla konut planlamaya zorladı. Bu reformlar aynı zamanda konut onayını ve inşasını geciktirmek ve bloke etmek için kullanılan araçların birçoğunu da ortadan kaldırdı.

Her ne kadar manşetlere çıkmasa da, tüm bu değişiklikler, Los Angeles Belediye Meclisi’nin bu hafta 135.000 birim daha inşa etmek için yaptığı oylamanın da kanıtladığı gibi, şehirlerin ve ilçelerin yeni ev inşa etmeyi planlamak ve aktif olarak teşvik etmek için üzerlerine düşeni yapma şekillerinde önemli bir değişikliğe işaret ediyor. içinde Hollywood ve şehir merkezi. Ve bazı şehirler, devlet düzeyindeki gereksinimleri bir tavan olarak değil, bir taban olarak ele alarak bu değişimi benimsedi. Örneğin, San Diego, konut onaylanması söz konusu olduğunda personeli bir “evet” kültürünü benimsemeye teşvik ederken, temel aksesuar konut birimi ve yoğunluk bonusu gerekliliklerini genişletti.

Kaliforniya’nın konut krizi, gerçekten de diğer eyaletler için uyarıcı bir hikaye, çok geç olmadan arzı aktif olarak artırmak için bir uyarı görevi görmeli. Son reformlara rağmen, aralarında inatla yüksek inşaat maliyetleri ve belirsiz ekonomik koşulların da bulunduğu daha geniş zorluklar, Kaliforniya’nın görünürdeki ilerlemesini engellemeye devam ediyor.

Ancak somut sonuçlar elde etmek biraz zaman alsa bile, Kaliforniya’da yeni bir konut paradigması yaratmaya yönelik önemli çalışma hafife alınmamalıdır. Sonunda doğru yönde ilerliyoruz ve diğer eyaletlerdeki politika yapıcılar mücadelelerimizin yanı sıra başarılarımızdan da öğrenebilirler.

David Garcia, UC Berkeley’in Terner Konut İnovasyonu Merkezi’nin politika direktörüdür. Bill Fulton, bir Terner Center üyesi ve eski bir San Diego planlama direktörüdür.