Hiç kimse hukukun üstünde değildir. Bu, demokratik bir ülkede apaçık, çürütülemez bir ilke olmalıdır.

Ve birçok ülkede öyle. Son günlerde, eski Başkan Trump’ın tarihi cezai kovuşturması Manhattan’da ilerlerken, bu prensibi teste tabi tutan – üst düzey liderlerini yolsuzluktan yargılayan, mahkum eden ve bazı durumlarda hapse atan, hırsızlık, rüşvet ve diğer suçlar.

Elbette Amerika Birleşik Devletleri gibi kurallara dayalı bir demokrasi, diğer ülkeler kadar ilkeli olabilir ve yasaları çiğneyen eski bir devlet başkanına karşı başarılı bir ceza davası açabilir. Yine de 10 gün öncesine kadar, hiçbir mevcut veya eski ABD başkanı, mahkûm edilmekten çok daha az suçlanmış veya itham edilmiş değildi. Pek çok Amerikalı, görünüşe göre bir başkana dava açmanın uygunsuz ya da uygunsuz olduğuna inanıyor. (Richard Nixon suçlanmak üzereyken, halefi Gerald Ford tarafından ulusal “huzuru” korumak için affedildi.)

Buna karşılık, son yıllarda hem Cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy hem de Jacques Chirac’ın yolsuzluktan yargılandığı ve hüküm giydiği Fransa’yı düşünün. Yargılanmaları gerekmesi Fransız demokrasisinin büyük bir kanıtı olmayabilir, ancak yargılanmış olmaları uluslarının takdiridir.

İtalya’da üç dönem başbakanlık yapan Silvio Berlusconi, 2012 yılında vergi kaçakçılığından hüküm giymişti.

Güney Afrika’da eski Başkan Jacob Zuma, 2021’de rüşvet almakla suçlandı; 15 yıl hapisle karşı karşıya.

Güney Kore’de üç eski cumhurbaşkanı yolsuzluktan hüküm giydi.

İsrail’de Benjamin Netanyahu başbakan olarak görev yapıyor ve aynı zamanda rüşvet ve dolandırıcılıktan yargılanıyor.

Suç teşkil eden uygunsuz davranışlardan dolayı üst düzey liderlerini sorumlu tutan – veya en azından tutmaya çalışan – bu ülkeler için iyi. Doğru yapıldığında, hükümete ve kanuna olan güveni artırabilir ve eşitlik ve adalet davasına hizmet edebilir.

Ancak son günlerde daha az tartışılan ve tabloyu karmaşıklaştıran şey, hukukun güçlü politikacılar tarafından düşmanlarına karşı bir silah gibi kullanıldığı ülkeler de var. Bu, Trump ve Cumhuriyetçi müttefiklerinin, Trump’ın yargılanmasının siyaset tarafından yozlaştırıldığı konusunda ısrar ettiklerinde üstü kapalı olarak işaret ettikleri örnektir.

Genellikle aile hanedanlarından gelen rakip politikacıların rutin olarak ülkenin yargı sistemini birbirlerine karşı kullanmaya çalıştıkları Pakistan’ı düşünün. Hanedanlar güç kazandıkça, kaybettikçe ve yeniden ele geçirdikçe, mahkemeler onlara meydan okuyanları cezalandırmak, zayıflatmak veya kenara itmek için kullanılıyor.

Pakistanlı politikacılar görevden ayrıldıktan sonra tekrar tekrar yolsuzluk, vatana ihanet ve kara para aklama iddiaları da dahil olmak üzere cezai suçlamalarla karşı karşıya kaldı. Şu anda eski Başbakan İmran Han, halefi Başbakan Şahbaz Şerif’in hükümeti tarafından kışkırtıldığını söylediği düzinelerce suçlamayla karşı karşıya.

Şimdi, Amerika Birleşik Devletleri Pakistan ya da ona benzer bir şey değil. Ancak Trump, öyle olduğuna inanmamızı istiyor.

Manhattan Dist’e yardımcı olmuyor. Av. Alvin Bragg, Trump iddianamesinde isnat edilen suçların – iş kayıtlarını tahrif etmenin 34 ağır suçu – meslekten olmayan kişiye muhasebe suçları gibi geldiğini ve çok ciddi yasa ihlalleri olmadığını söyledi. Dahası, Demokrat bir bölge savcısı tarafından yargılanıyorlar.

Böylece, siyasi güdümlü bir savcının, ne kadar belirsiz, teknik veya yüzeysel olursa olsun suçlamalar peşinde olduğu iddiasına oksijen veriyorlar. Trump’ın söylemeyi sevdiği gibi, bunun bir cadı avı olduğunu. (34 suçlamanın hepsinde suçsuz olduğunu kabul etti.)

Ama bunun doğru olmadığı ortaya çıktı; Aslında, Bragg’in getirdiği davada olağandışı hiçbir şey yok. Ofisi, insanları kayıtlarda tahrifat yapmakla düzenli olarak “ekmek ve tereyağı” temelinde suçladığını söyledi. Avukatlar Karen Friedman Agnifilo ve Norman Eisen’e göre Trump, Bragg’ın bir yıl önce görevi devralmasından bu yana sahte kayıt suçlamasıyla suçlanan 30. sanık.

Politik olarak konuşursak, Trump’ın bir porno aktrisine sus parası ödemelerini tahrif etmek yerine 2020 seçimlerini bozmaya çalışmak gibi daha büyük, daha geniş, daha bariz bir şekilde çirkin suçuyla suçlanması şüphesiz ülke için daha iyi olurdu.

Trump ile ilgili en kötü ve en tehlikeli şeyin özüne daha net bir şekilde inebilirdi. Şüpheciler için daha ikna edici olabilirdi. Ancak bu dava henüz açılabilir. Ga., Fulton İlçesindeki bölge savcısı, Trump’ın yerel yetkililerin kendisine 11.780 oy “bulması” talebini hâlâ araştırıyor. Ve Adalet Bakanlığı’nın özel danışmanı Jack Smith, Trump’ın 6 Ocak’taki Kongre Binası saldırısındaki rolü de dahil olmak üzere seçim sonrası yalanlarını ve entrikalarını araştırmaya devam ediyor.

Elbette, Trump’ın siyasi güdümlü düşmanları tarafından zulme uğradığında ısrar etmesi ironik. Gerçek şu ki, hukuk sistemini (ve genel olarak ülkenin demokratik kurumlarını) politize etmeye Trump’tan daha istekli kimse yok. Ona yüz oy veya yüz dolar kazandırırsa, bizi bir gecede Pakistan’a çevireceğine kesinlikle inanıyorum.

Başkan olarak, kendisine meydan okuyan yargıçların ve katılmadığı mahkeme kararlarının meşruiyetini defalarca sorguladı.

Başkan Obama ve dönemin Başkan Yardımcısı Joe Biden da dahil olmak üzere siyasi muhaliflerin tutuklanmasını talep etti. 2016’da, özel bir sunucudaki resmi e-postasına eriştiği için “hapse girmesi gerektiğini” söylediği ve kampanya mitinglerinde “Watergate’ten bu yana en büyük siyasi skandal” olduğunda ısrar ettiği rakibi Hillary Clinton hakkında sesini özellikle yükseltmişti.

Tüm Amerikalılar, kişinin düşmanlarını cezalandırmak için adalet sistemini kullanmanın yanlış olduğu konusunda hemfikir olmalıdır. Ama aynı zamanda, güçlü insanlardan gerçek suçların hesabını vermemiz kesinlikle çok önemli.

Trump aleyhine devam eden soruşturmalar elbette adil ve önyargısız yürütülmelidir. Masum olduğu varsayılmalı ve diğer sanıklardan daha iyi veya daha kötü muamele görmemelidir.

Ancak bir zamanlar başkan olduğu ve tekrar olmayı umduğu için özel bir korumayı da hak etmiyor.

@Nick_Goldberg