Vali Gavin Newsom’un silah güvenliğine ilişkin önerdiği anayasa değişikliğinin iki harika yönü var. Birincisi, dört popüler ve mütevazı sağduyulu kısıtlamayı korumayı amaçlamasıdır: saldırı silahlarının yasaklanması, silah alıcılarının zorunlu özgeçmiş kontrolleri, alıcıların mülkiyeti alabilmesi için bir bekleme süresi ve minimum satın alma yaşı 21.

Dört şartın tümü, ulusal ortalamanın yaklaşık %37 daha düşük bir silahlı ölüm oranına katkıda bulundukları Kaliforniya’da zaten yasadır.

ABD Yüksek Mahkemesi makul silah yasalarını bozmaya devam ederken, dördü de şu anda tehlikede. Newsom’un önerisine göre, dördü de ülke çapında yasa haline gelecek.

Ve olası 28. Değişiklik ile ilgili ikinci harika şey? Kabul edilme şansı yoktur.

çok şükür Söz konusu dört Kaliforniya silah şartı tam olarak doğru politika olsa da ve anketler dördünün de Amerikalıların çoğunluğu tarafından benimsendiğini gösterse de, Newsom’un bunları Anayasa’ya sokma yolu korkutucu. Anayasal bir toplantı düzenlemek istiyor.

Sorun şu ki, bir kongre oturuma girdikten sonra her şeyi önerebilir – sadece yeni silah hükümleri değil, aynı zamanda ulusun çalışma şeklini alt üst edebilecek herhangi bir sayıda yeni hükümet yetkisi veya kısıtlaması. Tamamen yeni bir Anayasa ile gündeme gelebilir. Bu, daha iyi bir sonucun garantisi olmadığını anlayana kadar, ulusun çaresizce bir sıfırlanmaya ihtiyaç duyduğuna inanan insanlara harika gelebilir.

Bir sözleşme daha akıllıca silah yasaları üretebilir, ancak aynı kolaylıkla herhangi bir silah üzerindeki kısıtlamaları kaldırabilir. Sivil hakların korunmasını ortadan kaldırabilir veya silahlı kuvvetlerin yetkilerini artırabilir veya hemen hemen her şeyi yapabilir. Eyaletler tarafından kabul edilen bir Anayasa önerirse, anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle düşürülemez, çünkü bu Anayasa olur.

Ama elbette bunların hiçbiri olmayacak. Mevcut Anayasanın V. Maddesi uyarınca bir kongre çağrısı yapmak için, eyaletlerin üçte ikisinin yasama meclislerinin katılması ve ardından eyaletlerin dörtte üçünün yasama meclislerinin (veya eyalet sözleşmelerinin) ne olursa olsun onaylaması gerekir. kongre onaylar. Bir kongre çağrısı yapmak veya Anayasa’yı daha geleneksel bir yoldan değiştirmek için yeterli fikir birliği olsaydı (Meclis ve Senato’daki üstün çoğunlukların teklifi onaylaması ve eyaletlerin dörtte üçünün onaylaması ile), muhtemelen zaten fikir birliği olurdu. mantıklı silah yasalarını çoğu eyalet yasama meclisinden geçirin.

Öyleyse Kaliforniyalılar, Newsom’un önerisini ülke çapında siyasi puan toplamak için manşetlere çıkan bir siyasi numara olarak görmeli mi? Bir Teksas yasasının kürtajı cezalandırmak için ikramiyeler sunması gibi, Kaliforniyalıları silahlar yüzünden birbirlerini dava etmeye teşvik eden yanlış önerisinin başka bir çeşidi mi? (Newsom, planını yürürlüğe koymak için yasayı imzaladı, ancak mahkemede kısmen reddedildi.)

Yoksa Newsom’u, Yüksek Mahkeme ve silah endüstrisi (ve GOP uşakları) mantıklı kısıtlamaları baltalarken, kitlesel infazlara tipik düşünce ve dua yanıtından daha güçlü bir şey sunduğu için nihayet övmeli miyiz?

Belki ikisinden de biraz. Anayasa konvansiyonu fikri sadece bir hile olabilir, ancak el sıkışmaya ve kongre güçsüzlüğüne karşı sadece sembolik olsa da güzel bir alternatif.

Şu an için, daha etkili eyleme ulaşılamıyor gibi görünüyor. Newsom daha önce, diğer şeylerin yanı sıra, mühimmat satın almak için sabıka geçmişi kontrolleri ve 10’dan fazla mermi içeren dergilerin yasaklanmasını gerektiren başarılı bir 2016 California oy pusulası olan Proposition 63 gibi ciddi silah reformlarını zorladı.

Ancak, bu önlemin önemli kısımları ve aslında ölümcül silahların yayılmasına yönelik herhangi bir mütevazı kısıtlama, Yüksek Mahkemenin 2. Değişiklik haklarına ilişkin agresif yorumu tarafından tehlikeye atılıyor.

Silah reformunda ilerleme, yaratıcı düşünce ve siyasi irade gerektirecek ve Newsom, geçen ay önerilen değişikliği açıkladığında ikisini de sergiledi. Aynı zamanda bir ölçüde pragmatizm gerektirecektir. Validen de bir şeyler görmek güzel olur.