Editöre: “Oppenheimer” filmini yeni izlemiş biri olarak, 3 Ağustos’ta yayınlanan köşe yazısını okuyunca şaşırdım. Film, Hitler’in Almanya’da bilim adamlarının da aynı amaca doğru ilerlediğini bildiği halde, olabildiğince hızlı bir şekilde atom bombası geliştirmeye çalışan sorunlu bir dahi hakkındadır. Oppenheimer ve Los Alamos’ta bir araya getirdiği bilim adamları amaçlarına ulaştılar ve bomba 2. Dünya Savaşı’ndaki Japon tiyatrosunun sonunu getirdi.

Film, serbest bıraktığı güçten dolayı biraz suçluluk duyan adam Oppenheimer hakkında netti. Ancak film hiçbir şekilde Wilson tarafından yapılan suçlamayla “kadercilik doğurmaz”.

Joyce Mason, Fullerton

..

Editöre: Ward Hayes Wilson’ın makalesi ilginçti ama önemli bir faktörü atlıyordu: nükleer kış.

Nükleer savaş, büyük miktarda duman çıkaran şehirleri yakabilir. Bu duman üst atmosfere yükselecek ve yıllarca devam ederek onu Dünya yüzeyinde soğuk ve karanlık hale getirecekti. Çalışmamız, bir ABD-Rusya nükleer savaşının çoğu Güney Yarımküre’de olmak üzere 5 milyardan fazla insan için kıtlığa yol açabileceğini gösteriyor. Orada nükleer silah olmamasına ve muhtemelen birkaç hedef olmasına rağmen, nükleer silahlar kullanılırsa kıtlıktan muzdarip olacaklar. Bu, 122 ülkeyi, dokuz nükleer devletin nükleer silahlarından vazgeçmesini talep etmek için 2017’de Nükleer Silahların Yasaklanmasına Dair BM Anlaşmasını yürürlüğe koymaya motive etti.

Oppenheimer nükleer kışı bilmiyordu, ama şimdi bildiğimize göre, bunun bizi nükleer silahların sonunu talep etmeye motive etmesi gerekiyor.

Alan Robock, Manasquan, NJ

Yazar, Rutgers Üniversitesi’nde profesördür.