Yasama sürecinden geçen ve eyalet Senatosu’na sunulan bir yasa tasarısı, sürekli bocalayan Los Angeles İlçesi Şartlı Tahliye Departmanı için alternatif bir anlatı icat etmeye yönelik akıllıca bir girişimdir. Meclis Tasarısı 695, fon sağlandığında çocuk adaleti altyapısı için LA County’ye (ve yalnızca LA County’ye) devlet parası sağlayacak bir hibe programı oluşturacaktı.

Kullanılan yaratıcı hikaye, harap olan çocuk yurtlarının gençler ve personel için tehlikeli koşullar yarattığı yönünde. Tesisler güya o kadar eskiydi ki eyalet düzenleyicileri devreye girip buraların gençleri barındırmaya uygun olmadığını ilan etmek zorunda kaldı. İlçe Denetleme Kurulu harekete geçmedi, bu nedenle iki ilçe işçi sendikası (şartlı tahliye memurları ve şartlı tahliye yöneticileri) inisiyatifi ele aldılar ve devletin parasını yeni tesisler ve acilen ihtiyaç duyulan yenileme için kullanılabilir hale getirmek üzere bir yasa tasarısı hazırladılar. Tasarının geçmesi halinde hibeler yapılacak, yeni tesisler yapılacak ve Denetimli Serbestlik Dairesi’nin sıkıntıları sona erecek.

Olayların bu versiyonu sendikaların kendi çıkarlarına hizmet eden fantezisidir, ancak birinci sınıf Meclis üyesi Blanca Pacheco’nun (D-Downey) tasarıya sponsor olması ve beş LA İlçesi amirinden üçünün – Hilda Solis, Janice Hahn ve Kathryn Barger – desteklemesi yeterince ikna ediciydi. BT.

Gerçek hikaye çok daha rahatsız edici. Tamamen anlatmak çok uzun ve sinir bozucu, ancak denetimli serbestlik memurlarının işe gitmeyi reddetmesiyle başlayan ve çocuk yurtlarında personel krizi yaratan son olayları bilmek önemli.

Sahtekârlık yaygındı. İşe gelen denetimli serbestlik çalışanları, yasaların gerektirdiği şekilde her 15 dakikada bir odalarındaki çocukları kontrol ettiklerine dair sahte yazılı sertifikalar sundu. Amirleri, kontrollerin yapıldığını kanıtlaması gereken videoları incelediklerine dair sahte sertifika verdi. Yetersiz personel sayısı, gençler için TV ve video oyunları dışında gündüz aktivitelerinin olmaması ve tuvaletleri kullanmalarına izin verilmediği için gençlerin tuvaletlerini odalarında yapmalarına neden olan gece karantinaları anlamına geliyordu.

Çok sayıda aşırı dozda fentanil vakası yaşandı ve bir genç öldü. Kavgalar ve dayaklar yaşandı. Sonunda iki çocuk yurdunun işletme sertifikaları iptal edildi ve ilçe, kapatılan üçüncü bir çocuk yurdunu yeniden açtı ve genç koğuşlarının çoğunu oraya nakletti. Daha sonra içeride bir silah bulundu, isyan ve kaçış yaşandı ve memurların işe gelmemesi devam etti.

Daha iyi binalar için daha fazla para bu sorunları çözmeyecek. Artık tamamen kapatılan Merkezi Çocuk Yurdu’nun bir asırdan fazla bir geçmişe sahip olduğu doğru, ancak sorun hiçbir zaman donanımda, binalarda, ekipmanlarda, araçlarda değildi. Sorun yazılımda; insanlar ve onların para aldıkları işleri yapma isteklilikleri. Ve krizi günlük bir rutin haline getiren Şartlı Tahliye Departmanı kültürü.

On yıl önce LA County, eskiden Malibu tepelerinde spor programlarıyla ünlü kasvetli bir kışla olan Camp Vernon Kilpatrick’i yeniden inşa etmek için devlet bağışından yararlandı. LA County, 50 milyon dolardan fazla devlet parasıyla, araziyi “ev benzeri bir ortama” ve yoğun terapi ve mentorluğu teşvik etmeyi amaçlayan bir tasarıma sahip etkileyici ve modern bir tesis olan Campus Kilpatrick’e dönüştürdü.

Yeni yaklaşıma çocuk rehabilitasyonunda “LA Modeli” adı verildi. Ancak departman personeli programa tam olarak katılmadığı için bu hiçbir zaman gerçekleşmedi. Hibe, aslında başarısız olan harika binalar satın aldı.

AB 695 de aynısını yapacak ve yazılımı iyileştirmeden daha fazla yenilenen denetimli serbestlik donanımı için hibeler sağlayacak. Sanki Şartlı Tahliye Departmanı, uçuş ekipleri işe gelmeyen bir havayolu şirketiymiş ve sendikaları, vergi mükelleflerinin havayoluna daha fazla jet satın almasını sağlayarak iptal edilen uçuşlar sorununu çözmeyi teklif ediyormuş gibi.

Denetçiler Lindsey Horvath ve Holly Mitchell, kendi takdirlerine göre tasarıya karşı çıkıyorlar. Senato Kamu Güvenliği Komitesi’ne gönderilen bir mektupta, Denetimli Serbestlik Dairesi’nin dava yükünün o kadar hızlı düştüğünü ve 19 çocuk yurdu ve kampından yalnızca altısının açık kaldığını doğru bir şekilde belirtiyorlar. İlçe, azalan görevi hesaba katacak şekilde maaş bordrosunu yeterince azaltmadı, ancak bakanlık hala işe gelecek yeterli insanı bulamıyor.

LA County’nin bir çocuk adaleti tasarısına ihtiyacı var, ancak bu tasarı, yeni Gençlik Gelişimi Departmanı içindeki rehabilitasyon hizmetlerine yetki verecek, böylece Şartlı Tahliye Departmanının beceriksiz olduğunu gösterdiği işleri yasal olarak üstlenebilir. Denetleyicilerin henüz böyle bir tasarıyı hazırlayacak bir yazar bulamamış olmaları, çocuk adaletine ilişkin “önce bakım” vizyonları konusunda ciddi olup olmadıkları sorusunu gündeme getiriyor. Eğer öyleyse, kendilerine işi yapacak ve Senato’yu AB 695’i reddetmeye teşvik edecek gerçek bir yasa tasarısı almalılar.