Bu yıl Angelenos, patates kabuklarını, tavuk kemiklerini ve diğer yiyecek artıklarını çöp tenekesi yerine yeşil bahçedeki kaldırım kenarındaki çöp kutusuna atmaya davet edildi.

Ama tam olarak isteğe bağlı değil. 2016’da kabul edilen bir eyalet yasası, Kaliforniya’daki her şehir ve topluluğun organik atığın %75’ini depolama alanlarından uzaklaştırmasını ve 2025 yılına kadar atılmadan önce yenilebilir gıdaların %20’sini geri kazanıp yeniden dağıtmasını gerektiriyor. Buna uymayanlar para cezasına çarptırılabilir. gelecek yıldan itibaren 10.000$’a kadar. Bireysel haneler ve işletmeler bile uyumsuzluk nedeniyle para cezasına çarptırılabilir.

Tabiri caizse ağır bir yük. Kaliforniya’nın her yıl çöplüğe gönderdiği 41 milyon ton atığın yaklaşık yarısını yemek artıkları, yemekle kirlenmiş kağıt ürünleri, çim kırpıntıları, ağaç kırpıntıları ve diğer organik maddeler oluşturur. Ya da en azından yasa bu yıl tam olarak yürürlüğe girmeden önce yaptılar, ancak henüz ne kadarının yönlendirildiği net değil. Organik atık çürüdüğünde, karbondioksitten yaklaşık 80 kat daha fazla ısıyı hapseden, özellikle güçlü bir sera gazı olan metan üretir. Kompostlama, küresel ısınmayla mücadelede önemli bir araçtır.

California, yasanın 2020 yılına kadar %50’sini yönlendirmek için verdiği ilk son tarihi çoktan kaçırdı. Daha da kötüsü, azaltımları hesaplamak için başlangıç ​​noktası olan 2014 ile 2020 yılları arasında düzenli depolama alanına giden organik madde miktarı arttı. 2025 son tarihini de uçurun.

Bu, en azından iki partili Little Hoover Komisyonu’nun 2016 yasası olan Senato Yasası 1383’ün geçici olarak durdurulmasını istemesinin nedeninin bir kısmı. Halktan ve milletvekillerinden oluşan komisyon bu ayın başlarında yayınladığı bir raporda, “devletin çöplüklere giden organik madde miktarını azaltma hedefine ulaşması için önemli değişikliklere ihtiyaç duyulduğunu” yazmıştı. Devletin yöntemini yeniden gözden geçirirken hedefini yeniden teyit etmesi gerektiğine inanıyoruz.”

Eyaletin organik geri dönüşüm hedefini yeniden teyit etmekte yanlış bir şey yok. Ve eğer uygulama yöntemi geliştirilebilirse, hepimiz bunun için varız. Ancak şehirler ve özel sektör uyum için çok fazla zaman ve para yatırdıktan sonra organik geri dönüşüm yasasını şimdi durdurmak çok büyük bir hata olur. Kaliforniya bu önemli iklim değişikliği politikasını uygulamada gecikiyorsa, yanıt pes etmemek için daha çok çalışmak olmalıdır.

Ne mutlu ki, yerel yönetimlerin yasalara uyumunu denetleyen ve yönlendiren devlet kurumu CalRecycle’ın pozisyonu bu. CalRecycle Direktörü Rachel Machi Wagoner, yasanın askıya alınmasının, büyük ölçekli organik kompostlama gibi yeni tesisler inşa etmeye yatırım yapan atık endüstrisine ve geri dönüşüm ve gıda kuran yerel yönetimlere korkunç bir mesaj göndereceğini söyledi. 2025 son tarihini karşılamak için kurtarma programları.

Ayrıca, 2025 son tarihinin karşılanıp karşılanmayacağını söylemek için çok erken olduğunu söylüyor. Şehirler ve topluluklar, pandemi nedeniyle durduktan sonra arayı kapatmak için bu yıl önemli iyileştirmeler yaptı. Wagoner, komisyon raporuyla ilgili olarak, “Son 18 ayda çok ilerleme kaydettik ve bu onların incelemelerine yansımadı” dedi. Örneğin, eyaletin en büyük ikinci şehri olan San Diego, uygulamada geride kaldı, ancak şimdi Ağustos ayına kadar kaldırım kenarındaki organik ürünleri toplamayı tüm sakinlere sunmayı beklediğini söyledi.

Rapor, komisyonun amacının, devletin organik geri dönüşüm hedefine ulaşmasına yardımcı olmak olduğunu açıkça ortaya koyuyor ve uygunluğu iyileştirmeye yönelik tavsiyelerinin çoğu – örneğin, halk eğitimini artırmak ve kırsal ilçeler için ekstra ilgi sağlamak – memnuniyetle karşılanıyor. Kaliforniya’nın diğer ülkelerin izleyebileceği bir atık yönetimi modeli haline geldiği önerisi kesinlikle doğru.

Devlet düzenleyicileri, komisyonun iyileştirme fikirlerini benimsemeli ve 2025 hedefine ulaşmak için tüm hızıyla ilerlemelidir.