ProPublica, “Zengin ve Ünlülerin Yaşam Tarzları”nın bir taksidi gibi okunan bir hesapta, Yüksek Mahkeme Yargıcı Clarence Thomas’ın Teksaslı bir emlak geliştiricisi ve önde gelen bir Cumhuriyetçi bağışçı olan Harlan Crow’dan yirmi yılı aşkın bir süredir lüks seyahatleri kabul ettiğini bildirdi. Geziler arasında, Thomas ve eşinin 162 metrelik bir yatta Endonezya açıklarında “dokuz gün boyunca adaya atlamanın” keyfini çıkardıkları bir 2019 tatili de vardı. Thomas gezileri yıllık mali açıklama formlarında bildirmedi.

Pazartesi günü Senato Yargı Komitesindeki Demokratlar, Baş Yargıç John G. Roberts Jr.’a yazarak “sizin gözetiminiz altındaki mahkemede bu tür davranışların nasıl gerçekleşebileceğini” araştırmasını ve “daha fazla suiistimali önlemek için gereken tüm önlemleri almasını” talep etti. Senatörler ayrıca mahkemede etik standartlarla ilgili bir duruşma düzenleme sözü verdiler.

Ne Kongre ne de halk, Crow’un Thomas’a bahşettiği misafirperverliği öğrenmek için araştırmacı gazetecilere güvenmek zorunda kalmamalıydı. Neyse ki, Thomas ve meslektaşları artık 1978 tarihli Devlette Etik Yasası kapsamındaki yeni açıklama yükümlülüklerine uymak zorundadır. Amerika Birleşik Devletleri Adli Konferansı tarafından Ocak ayında yayınlanan kılavuza göre, hakimler ve yargıçlar, özel jetlerle seyahat ettiklerinde veya ticari olarak faaliyet gösteren veya bir birey veya aile yerine bir ticari “kuruluşa” ait olan özel tatil yerlerinde kaldıklarında açıklama yapmalıdır.

ProPublica’nın raporuna tepki gösteren bir açıklamada Thomas, bu “yeni rehberliği” takip etmeyi planladığını söyledi. Ancak, Crow ve karısının Thomas ve eşi Virginia’nın “en yakın arkadaşları” arasında olduğunu belirterek, davranışlarıyla ilgili herhangi bir endişeyi en aza indiriyor gibiydi. “Arkadaşların yaptığı gibi, onları tanıdığımız çeyrek yüzyıldan fazla bir süre boyunca bir dizi aile gezisinde onlara katıldık” diye ekledi.

Buna rağmen Crow, bir kamu politikası düşünce kuruluşu olan American Enterprise Institute’un yönetim kurulunda oturmak da dahil olmak üzere muhafazakar siyasi çevrelerde çok aktif ve ancak Thomas’ın Yüksek Mahkeme’ye aday gösterilmesinden kısa bir süre sonra arkadaş oldu. Thomas, Crow tarafından finanse edilen lüks gezilere çıkmasının ortalama bir Amerikalıya nasıl görüneceğini biliyor olmalı.

Thomas ayrıca, “mahkeme önünde işi olmayan yakın kişisel dostlarından gelen bu tür kişisel misafirperverliğin rapor edilebilir olmadığı” sonucuna götüren “meslektaşlarım ve yargıdaki diğer kişilerden” aldığı tavsiyelere de muğlak bir şekilde atıfta bulundu. ” Bu, Thomas’ın Crow’un kişisel uçağıyla Kuzey Kaliforniya’ya 1997’de yaptığı ve Thomas’ın hükümet ve iş dünyası liderleri için tamamen erkeklerden oluşan Bohem Korusu’nda Crow’un konuğu olduğu bir geziyi rapor ettiği düşünülürse, şaşırtıcı bir yorum.

Yargı Konferansı’nın daha sıkı ifşa standartları ile Thomas ileriye dönük olarak daha açık sözlü olsa bile, mahkemenin güvenilirliğini korumak için daha çok şey yapılmalıdır. Yargıçların, Kongre üyeleriyle aynı ifşa standartlarına tabi tutulması gerekir.

Bir reform grubu olan Fix the Court, yargıçların başkaları tarafından finanse edilen bir geziden döndükten sonraki 30 gün içinde, diğer konukların adlarını ve kullanılan her ulaşım şekli için dolar miktarlarını listeleyen bir rapor hazırlamaları gerektiğini öne sürüyor. konaklama ve yemek olarak. Bu makul görünüyor. Grubun ayrıca, kişisel bir arkadaşı faturayı kesiyor olsa bile, mahkeme için adaletler için sponsorlu seyahati önceden temizleyecek bir etik ofisi kurulmasına dair ilgi çekici bir önerisi var.

Yüksek Mahkeme yargıçlarının, alt mahkeme yargıçları gibi bir davranış kurallarına bağlı olması da hayati önem taşır. Yargıç Elena Kagan’ın 2019’da Roberts’ın soruyu incelediğine dair yaptığı yoruma rağmen, mahkeme şimdiye kadar böyle bir yasa oluşturmak için harekete geçmedi. Mahkeme oyalamaya devam ederse, Kongre harekete geçmelidir.

Thomas, yalnızca davranışları ve Donald Trump’ın 2020 seçim yenilgisini devirmesine yardım etme çabalarına katılan karısının faaliyetleri hakkındaki sorular nedeniyle değil, aynı zamanda muhafazakar içtihatları nedeniyle Demokratların eleştirisi için bir paratoner.

Ancak yargı etiği partizan bir mesele olmamalı. İdeolojiden veya onları atayan başkandan bağımsız olarak, Yüksek Mahkeme’nin tüm yargıçları en yüksek etik standartlarda tutulmalıdır. Ve tüm yargıçlar, “en yakın arkadaşlar” olsalar bile, siyasi aktörlerden cömert hediyeler kabul ettiklerinde ortaya çıkan görünüş sorununun farkında olmalıdır.