Amerika Birleşik Devletleri’nde bir bankacılık krizimiz var mı, yok mu?

Yeni iflas eden iki önemli banka ve bu hafta diğer orta ölçekli bankaların hisse fiyatları üzerinde aşağı yönlü baskı da dahil olmak üzere bazı belirtilere kesinlikle sahibiz. Yine de Çarşamba günü Merkez Bankası, faiz oranlarını yüzde 0,25 artırdı – ki bu, bir kriz anında bir merkez bankasının yapmasını bekleyeceğiniz bir şey değildi.

Yine Çarşamba günü, Hazine Bakanı Janet Yellen, mevduat sigortasını genişletmenin “düşündüğümüz bir şey olmadığını” belirtti ve ülkenin en deneyimli ekonomi politika yapıcısının bir krizde söylemesini bekleyeceğiniz şey bu değil.

Başımız dertte ama 2007-08 küresel mali krizinde yaşadığımız türden bir sıkıntı değil. Özellikle mevduat sigortasını uygun bir şekilde ve zamanında uzatarak, etkili bir kaçınma önlemi almak için hala zaman var. Hızlı hareket etmezsek, ekonomi için zararlı etkileri olan, kendimizi daha uzun ve daha dik bir düşüş yolunda bulabiliriz.

Silicon Valley Bank’ın 9 Mart’ta aniden çökmesi, Lehman Bros.’un Eylül 2008’deki hızlı sonunu hatırlattı. Riskin kötü yönetilmesi ve uygun denetimin başarısızlığı gibi başka paralellikler de var. Ancak farklılıklar da oldukça derindir. Lehman’ın alacaklıları, SVB’ye borç veren bazı kişiler gibi (örneğin, ana şirket SVB Financial Group tarafından ihraç edilen tahvil sahipleri) zarar gördü, ancak bankadaki sigortasız mevduat sahipleri, 12 Mart’ta bir hükümet müdahalesiyle korundu.

Lehman’ın iflasından sonra, varlıklar hızla yeniden fiyatlandı ve “güvenliğe” akan büyük bir para akışı oldu – bu, fonların finansal sistemin birçok bölümünden uzağa ve en büyük bankalardaki mevduatlara kayması anlamına geliyordu. Bu hızlı hareket, kredilerde büyük bir daralmayı tetikledi.

Bu kez, para yine JP Morgan Chase’e ve yatırımcı kamuoyu tarafından batmasına izin verilmeyecek kadar büyük olduğu varsayılan yaklaşık 10 başka bankaya taşındı. Ancak bu hareket, şu ana kadar 2008’dekinden çok daha küçük, kısmen aynı hafta sonu iflas eden Silicon Valley Bank ve Signature Bank’taki sigortasız mevduat sahipleri zarar görmediği için ve kısmen de hükümetin bu eylemi koruma sağlanabileceği anlamına geldiği için. ihtiyaç duyulması halinde, diğer bankalardaki diğer sigortasız mevduat sahiplerine. Pazartesi günü Yellen, “Daha küçük kurumlar bulaşma riski oluşturan mevduat akışlarına maruz kalırsa benzer önlemler alınabilir” dedi.

Ne yazık ki, bu tür zımni vaatlerin bölgesel bankalardan yavaş yavaş mevduat akışını durdurması pek mümkün değil. Mevcut yörüngemizde, ticari güvenin aşınması ve olası bir durgunluğun ortaya çıkması muhtemeldir. Biden yönetiminin 2022 Chips and Science Act tarafından somutlaştırılan imza niteliğindeki yeniden sanayileşme gündemi, bölgesel bankaların sağlığı tehdit edilirse muhtemelen sekteye uğrayacak. Bu bankalar, bu mevzuatın yardımcı olmak için tasarlandığı imalat ve hizmet sektörlerinin bu bölümlerine önemli borç veren kuruluşlardır. Büyük bankaların bu boşluğu doldurması pek mümkün değil.

Sorunlu bankalarda sigortasız mevduatlara acil durum koruması vermek yerine, ABD ekonomisini korumanın basit bir yolu, tüm hesaplarda mevduat sigortasını artırmak olacaktır; bu, Kongre’nin bir karar almasını gerektirecek bir önlemdir. Bununla birlikte, tüm mevduatlar için kapsamlı bir garanti, spekülatörlerin yüz milyonlarca doları “mevduata” yatırması ve bankaların imkansız getiriler vaat etmesi gibi yeni tehlikelere yol açabilir.

Federal Deposit Insurance Corp.’un (FDIC) eski başkanı Sheila Bair’in işaret ettiği gibi, ihtiyaç duyulan şey, işletmelerin bordro yapmak, satıcılara ödeme yapmak için kullandığı para olan işlem hesaplarını (operasyonel mevduatlar olarak bilinir) sigortalamak. kirayı karşıla. Küçük işletmelerin çalıştıkları bankaları yakından takip etmelerini istemek makul görünmüyor. Benzer bir önlem, COVID-19 salgını sırasında mali kriz riskini azaltmak için 2020 Cares Yasasının bir parçası olarak dahil edildi.

Mevduat sigortasını bu yönde genişletmek, geçen hafta Capitol Hill’de Temsilci Ro Khanna (D-Fremont) liderliğindeki destekçileri kazandı. Khanna, bir veya daha fazla önde gelen Cumhuriyetçiyi bu çabaya katılmaya ikna edebilirse, Capitol Hill’de hızla ilgi görebilir. Bazı cesaret verici işaretler olsa da, küçük işletmeleri makul bir şekilde ve zamanında korumak için kimin adım atacağı belli değil.

Cumhuriyetçiler Meclisi Özgürlük Grup Toplantısı üyeleri, böyle bir önlemin oylamaya sunulmasını engelleyebilir. Ancak neyse ki, 2010 Dodd-Frank Yasasının bir hükmü, FDIC’den genişletilmiş mevduat sigortasına yetki vermek için Kongre tarafından hızlandırılmış onaya izin veriyor.

Mevduat sigortası üst sınırını artırmak ve küçük işletme işlem hesaplarına odaklanmak orta ölçekli bankaları istikrara kavuşturabilir, bu kurumlardan daha fazla mevduat transferini azaltabilir ve bankacılık sistemine olan güveni pekiştirebilir. Kongre’de yeterli destek varsa, Biden yönetimi hızlı onay için talepte bulunmalıdır. Bu düzeltme olmadan, bankacılık sisteminde daha fazla kargaşa olasılığı artar.

Simon Johnson eşbaşkandır. CFA Enstitüsü Sistemik Risk Konseyi, Uluslararası Para Fonu’nun eski baş ekonomisti ve MIT Sloan’da profesör.