Echo Park’ta İspanyolca konuşulan bir evde büyüdüm. Annemin restoranından haftada bir gün izinli olduğu zamanlarda, Grauman’s Chinese Theatre’daki matinelere giderdik. Ekranda bizim gibi insanları nadiren görürdük ama televizyonda “I Love Lucy”yi izledim: son olarak, diğer karakterlerin şakalarının konusu olmasına rağmen İspanyolca bile konuşan Latin bir başrol oyuncusu. Ricardos ve Mertz’lerin Ricky’nin kariyeri için Hollywood’a taşındığı sezonu hatırlıyorum, bu bana benim de oraya gitmek isteyeceğimi düşündürdü – o sırada zaten burada olduğumu fark etmemiştim.

HBO dizisi “Perry Mason”ın 2. Sezonu hakkında danışmak üzere davet edildiğimde topluluğumun Hollywood tarihi ya da daha doğrusu yokluğu nedeniyle evet dedim. 1930’ların Los Angeles’ında geçen sekiz bölümlük dizi bir gizem üzerine odaklanıyor: Şehre damgasını vurmaya hevesli ve güçlü, zengin, beyaz bir kapitalistin oğlu olarak bunu yapmak için iyi bir konuma sahip olan Brooks McCutcheon. öldürülür ve iki Latin erkek kardeş, Mateo ve Rafael Gallardo, suçla itham edilir.

Daha önce belgeseller, devlet kurumları (Dışişleri Bakanlığı dahil), şirketler (Amazon), müzeler ve kar amacı gütmeyen kuruluşlar için tarih danışmanı olarak görev yaptım, ancak bu benim ilk kez bir televizyon programına yardım etmem olacaktı. Müthiş bilim adamlarından oluşan bir ekip, hiçbir detayın doğru olamayacak kadar küçük olmadığı fikrini çok ciddiye alan yapımcılar ve dizi yapımcılarıyla çoktan görüşüyordu.

Benim rolüm, Latinx ve Los Angeles tarihine yardımcı olmaktı: Buhran döneminde Los Angeles’ta farklı karakterler LAPD ve FBI’a nasıl atıfta bulunurdu; İngilizce ve İspanyolca konuşanlar protesto etmek ve muhalefet göstermek için hangi kelimeleri kullanırdı; kaldırımlarda ve sokaklarda hangi ip atlama şarkıları söylenirdi.

Elbette “Perry Mason” bir belgesel değil: Tarih hikayeyi anlatır ama organize etmez. Yine de, dizinin tarihsel olayları – konu ve karakter baskılarına göre değiştirilmiş olsalar bile – izleyicilerin geçmişin nasıl görünebileceği, kulağa nasıl geldiği ve hissedilebileceği konusunda gerçek bir fikir edinebilecekleri şekilde uyarlamasını sevdim. Ve sadece tarih kitaplarında ve tarihi plaketlerde okuduğumuz ya da anıtlarda resmedildiğini gördüğümüz olağan şüpheliler olan iktidar sahipleri için değil, aynı zamanda günlük hayatlarına ve hikayelerine nadiren göz attığımız insanlar için.

Örneğin, ana olay örgüsünden biri, McCutcheon’un mirasını inşa etmeye ve memnun edilmesi imkansız babasını memnun etmeye çalışırken, bir Major League takımını Los Angeles’a çekmek için bir beyzbol stadyumu inşa etmeyi ummasıdır. Dodgers tarihini bilen izleyiciler, takımın Brooklyn’den Los Angeles’a çekilme şeklinin yankısını görecekler – gerçi bu 1933’te değil, 1958’de gerçekleşti. Şehir tarafından ele geçirilen ve hiç inşa edilmeyen toplu konut projeleri için yerle bir edilen Ravine, ardından Walter O’Malley’e teslim edildi.

Gallardo kardeşlerin kabaca yakalanması, yargılanması ve yabancı düşmanı klişeleştirme nedeniyle hem kamu hem de yargı görevlileri tarafından suçlu kabul edilmesi, aynı zamanda yerel tarihin başka bir parçası olan 1942 Sleepy Lagoon cinayet davasının hatıralarını canlandırıyor. İki düzine genç Meksikalı Amerikalı erkeğe halk, polis ve mahkemeler saldırdı. Burada da zamanlama ve ayrıntılar farklı, ancak gösteri o zamanlar Latin gençlerin neye maruz kaldığını açıkça ortaya koyuyor – şimdi o kadar da farklı olmayan bir durum.

Showrunners bu hikayeleri anlatmak için çalışırken, birlikte sadece Latinx Los Angeles’ta olanları değil, neden, o zamanlar topluluk için ne anlama geldiğini, bu olayların bugün nasıl hatırlanıp hatırlanmadığını ve bir topluluğun tarihi değiştiğinde bunun bedelini konuştuk. gömülmüş veya tahrif edilmiş.

Nüansları tartıştık. Dramanın merkezindeki Gallardo ailesi, Meksikalı göçmenler ve Meksikalı Amerikalıların karışımı olan karma bir ailedir. İspanyolcaları ders kitabı ve her zaman dilbilgisi değil, Amerikanlaştırılmış olurdu. Tarihsel gerçeği yansıttığı için sözlü hatalar mı yazıyorsunuz, yoksa İspanyolca konuşanlar artık dil ayrıntılarına dikkat etmediğinizi düşünebilecekleri için bunları dışarıda mı tutuyorsunuz? Varyasyonları koruduk.

Bazı bölümlerde ailem için küçük hediyeler olan “paskalya yumurtalarını” saklamam gerekti: Koruyucu azizi olan bir karakter için büyükannemin favorisi olan El Santo Niño de Atocha’yı önerdim. Meksikalı Amerikalı bir kız için bir isme ihtiyacımız olduğunda, İngilizce ve İspanyolca olarak telaffuz edilebilen bir isim önerdim, kuzenimin adı olan Rosanna. (Hayatım boyunca biri yanlış “Natalie” diye hitap ettiğinden, karakterin de benzer bir kaderden kurtulmak isteyeceğini hayal ettim.)

Elbette şov, kimsenin özel aile geçmişini anlatmıyor – bu nedenle, Chavez Ravine ve Sleepy Lagoon’un belirli tarihlerini de anlatmıyor. Ama Hollywood yapımlarında gördüğümden çok ailemin yaşadığı deneyime ve bir tarihçi olarak bildiklerime yakın hikayeler anlatıyor.

Umarım “Perry Mason”daki tarihi ayrıntılar, izleyicileri Los Angeles’ın karmaşık geçmişi hakkında daha fazla meraklandırır. Geçmişi şimdiki zamanda tanırlarsa, daha da iyi.

Natalia Molina, bir MacArthur üyesi ve USC’de Amerikan çalışmaları ve etnik köken profesörüdür. En son kitabı “Nayarit’te Bir Yer: Bir Meksika Restoranı Topluluğu Nasıl Besledi?”