Editöre: Jonah Goldberg, bundan 18 ay sonra yapılacak bir seçim için tercih ettikleri başkan adayları nedeniyle her iki partide de kusur buluyor – taraflar arasındaki en önemli farkın ne olduğundan ve olmaya devam ettiğinden hiç bahsetmiyor.

“İşe yaramayan” şey, bir partinin – GOP’un – sonuçları zorla ve aldatma yoluyla alt üst etme çabaları da dahil olmak üzere, seçimin reddedilmesiyle ilgili her şeye yatırım yapması ve oylamanın rahatlığını azaltmak için yasa çıkarmaya devam etmesidir. Ve ileriye dönük davranışlarını değiştirmeye istekli olduklarına dair hiçbir kanıt yok. Bu gerçeklik göz önüne alındığında, herhangi bir iki partili sistem nasıl çalışabilir?

Ted Rosenblatt, Pacific Palisades

..

Editöre: Goldberg mükemmel noktalara değiniyor, ancak neden hala iki partili bir sisteme sahip olduğumuza dair temel bir nedeni gözden kaçırıyor: seçim koleji. Başkanlarımızı seçmek için hala kullandığımız arkaik 18. yüzyıl mekanizması, iki partili sistemi pekiştiriyor. Kazanan aday, seçim oylarının salt çoğunluğunu elde etmelidir ve bu mevcut sayı 270’tir. Bu sihirli sayıya ulaşılamaması, seçimi Temsilciler Meclisi’ne gönderir, 50 eyalet delegasyonundan her birinin bir oy aldığı yer.

Görünen o ki Amerikan kamuoyu da iki partili sistemden bıkmış durumda. Bu yılki Gallup anketi, Amerikalıların kendilerini Cumhuriyetçiler veya Demokratlardan çok “bağımsızlar” olarak tanımladığını ortaya çıkardı. Keşke sağlam bir üçüncü taraf adayının seçilmesine izin verecek bir seçim sistemimiz olsaydı. Seçim kolejini kaldırana kadar bu olmayacak.

Alan Moghul, Katedral Şehri
Yazar, İcra Direktörü ve kurucu ortağıdır. ulusal oy savunuculuk örgütü.

..

Editöre: Ülkemizin, seçmenlerin yarısından fazlasının en iyi adaylardan hiçbirinin aday olmasını istemediği bir başkanlık yarışına doğru gidiyor olması bir rezalet. Millet, seçim değişikliklerinden büyük fayda sağlayacaktır.

Seçmenlerin aşırı baskı altına alınması ve seçmenlerin seçim sürecine olan güveninin sarsılması sona ermeli. Dereceli oylamayı etkinleştirmek, seçmenlerin gerçek tercihlerini ifade etmelerine olanak tanır ve kazananın en fazla halk desteğine sahip aday olmasını sağlar. Ayrıca, TV ve radyonun, adayların gerçek politika konumlarını sağlayan kamu hizmeti duyuruları içeren ücretli siyasi reklamları takip etmesini zorunlu kılarak, devasa para akışının etkisini sınırlayabiliriz; güvenilir tarafsız kuruluşlar, adayların cevaplaması gereken soruları sağlayabilir.

Son olarak, kimin başkan olacağını arkaik seçim kolejinin değil, halk oylamasının belirlediği konusunda ısrar etmeliyiz.

Grace Bertalot, Anaheim