Kudüs —

26 Mart gece yarısından birkaç dakika önce eşim ve ben yataktan kalktık, giyindik ve İsrail parlamentosu Knesset dışındaki binlerce protestocuya katılmak için tepeye yürüdük. Hareket başladığından beri benim 13., eşimin 25. protestosuydu.

60’lı yaşlarındaki iki kişinin iki ayda 38 kez sokağa çıkmasına ne sebep oldu? Demokrasimizin içinin boşaltılmasından başka bir şey değil.

Öncelikle, Benjamin Netanyahu’nun koalisyon hükümetinin ne yapmayı önerdiğini anlayalım. Yargıyı elden geçirecek mevzuatın ana unsurları, mevzuatın yargı denetiminin fiilen ortadan kaldırılması; adli atama sürecinin siyasallaştırılması; Yüksek Adalet Divanı’nın sözde aşırı mantıksızlık standardına dayalı olarak hükümet kararlarına müdahale etme hakkının iptal edilmesi; bakanlık hukuk müşavirlerinin, hükümetin aşırı erişimi üzerinde önemli bir kontrol sağlayan kariyerli memurların siyasallaşması; ve eski sağlık ve içişleri bakanı Arie Deri’nin sabıka kaydına rağmen bakan olarak görev yapmasına izin veren bir yasa.

Buna ek olarak, Knesset halihazırda Yüksek Mahkeme ve hükümetin hukuk müşaviri tarafından elinde bulunan, örneğin ağır bir mahkumiyet nedeniyle başbakanı uygunsuz ilan etme imtiyazını iptal eden bir yasa çıkardı. Başbakanımız şu anda yargılandığı için net etkisi onu kanunların üstüne çıkarmaktır.

Bu değişiklikler, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki daha sağlam versiyonla karşılaştırıldığında kırılgan olan İsrail demokrasisi için yıkıcıdır. ABD’de İsrail’in sahip olmadığı güç kontrollerinden bazıları şunlardır: (1) yazılı bir anayasa; (2) iki meclisli bir yasama organı; (3) bir yürütme organı başkanı genellikle Kongre’deki çoğunluk partisinin başkanından farklıdır; ve (4) eyaletlerin haklarına sahip bir federal sistem. İsrail’de bunların hiçbiri yok.

Başbakan aynı zamanda koalisyonun parlamentodaki en büyük partisinin de başkanıdır. Yazılı bir anayasa yoktur. Devlet yok. Mutlak hükümet gücünün tek kontrolü Yüksek Mahkememizdir. Bu nedenle, İsrailliler her zaman Yüksek Adalet Divanlarına, Amerikalıların Anayasa’ya hürmet edip onu korudukları gibi saygı duydular ve korudular.

Bu krize ek olarak, görevde dört aydan kısa bir süre içinde, bu hükümetin çabaları tamamen üyelerinin yararına gitti. Başbakan yeni hükümete yaptığı açılış konuşmasında tam olarak bu dört konuyu öne çıkarsa da, İran tehdidini hafifletmek, iç güvenliği iyileştirmek, İsrail’in aşırı yaşam maliyetini azaltmak veya Arap ülkeleriyle yeni barış anlaşmaları imzalamak için hiçbir şey yapılmadı. Bunlar, bu hükümetin sınırsız gücü güvence altına almaya odaklanırken görmezden geldiği sorunların küçük bir örneği.

Hükümet, bu yüce hedeflere ulaşmak için çalışmak yerine, İsrail Savunma Kuvvetlerini benzeri görülmemiş bir krizin eşiğine getirmeyi, İsrail yüksek teknolojisine doğrudan yabancı yatırımı neredeyse sıfıra indirmeyi ve dünyadaki tek demokrasi statümüzü tehdit etmeyi başardı. Orta Doğu.

Başından beri bu protesto benzersiz bir İsrail havasına sahipti. Başbakanın yüzbinlerce protestocuyu anarşist olarak adlandırarak gayrimeşrulaştırmaya yönelik acınası girişimi, temiz, 20’li yaşlarında bir yedek askerden güçlü ve tutkulu bir video yanıtı aldı ve “Bana anarşist mi diyorsun?” Ülkenin dört bir yanındaki kadınlar Handmaiden’s Tale kostümü içinde yürümeye başladı. Yüksek teknolojili oyun şirketi Playtika, Herzliya’nın üzerine “Demokrasi bir oyun değildir” yazan dev bir tabela astı. Hatta birisi evimin dışındaki çöp kutusuna bir çıkartma yapıştırdı: “Demokrasiyi çöpe atmak yok.”

Vergi yükünün yükünü taşıyan orta sınıf ve ileri teknoloji toplulukları, statükoya geri dönmeye istekli değiller, çalışmamayı seçen, sevgili vergi muamelesi gören ultra-Ortodoksların maaşlarını desteklemeye istekli değiller. Orduda görev yapmak, vatandaşlık da dahil olmak üzere temel bir müfredat üzerinde çalışmamak, okulda pazarlanabilir herhangi bir beceri öğrenmemek, basit matematik işlemleri yapamamak, basit İngilizce konuşamamak. Filistinlileri öldürmek ya da sürgüne göndermek isteyen mesihçi Batı Şerialı yerleşimcileri korumak için çocuklarının hayatlarını riske atmaya da istekli değiller.

Bu hükümet var olma hakkını kaybetmiştir. Hiçbir hükümet diktatörlük kurmaya, başarısızlığa uğramaya ve yönetmeye devam edemez. Seçimlere ve hem geleneksel soldan hem de sağdan destek alan bir koalisyona ihtiyacımız var. Sağ ve sol tanımlarını değiştirmeli ve meşru güvenlik ihtiyaçlarımızı diğer tüm konuları görmezden gelmek için bahane yapmaktan vazgeçmeliyiz.

Bir anayasaya dayanan sürdürülebilir bir topluma odaklanmamız gerekiyor; sosyal adalet; herkes için vatandaşlık çalışmaları da dahil olmak üzere eğitimde çekirdek bir müfredat; askerlik hizmetinin yükünün adil paylaşımı; ve Batı Şeria’nın işgalinin ve insanların birkaç mil ötede özgürlük içinde yaşayabileceklerini düşünmelerine izin veren ahlaki akrobasinin sona ermesi, insanlar temel medeni haklardan yoksun.

Bir zamanlar birinin dediği gibi, açıklıyorsan kaybediyorsun. İsrail’in zombi hükümeti ve onun savunucuları, bu çıplak güç gaspının neden iyi bir şey olduğuna dair birçok açıklama yapıyor. Bir protestocu olarak tek bir şeyle ilgileniyorum: demokrasi. Bu Cumartesi gecesi yine sokakta bağırarak haykıracağım.

Bir fizikçi olan John E. Golub, 1990’dan beri İsrail’de akademi ve yüksek teknoloji endüstrisinde çalıştı.