Ukrayna’nın Salı günü Moskova’da çok sayıda konut binasına zarar verdiği ve can kaybına yol açan saldırılar düzenlediğinden şüpheleniliyor. Kiev hava saldırılarına alışkın olmasa da bu olay, savaşın Şubat 2022’de başlamasından bu yana Rus başkentindeki sivil alanlara yönelik bildirilen ilk saldırıyı temsil ediyor.

Bu hafta Moskova’da meydana geldiği iddia edilen saldırıda kullanılan sistemlerin yalnızca grenli fotoğrafları ve videoları ortalıkta dolaştı. Rus yetkililer saldırıdan Ukrayna’yı sorumlu tuttu, ancak Ukraynalı yetkililer olayla ilgisi olduğunu kesin olarak reddetti.

Bu saldırının Ukrayna tarafından gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği belirsizliğini koruyor, ancak savaşın bu noktasında dronların akıllıca kullanılmasının Kiev için bir gurur kaynağı olduğu netleşti. Ukraynalılar insansız hava araçlarına adanmış halk türküleri bile yazdılar ve onları ordu için satın almak üzere “dronasyonlar” ya da kitlesel fonlama çabaları başlattılar. Drone’ların pratik uygulamalarının ötesinde, sembolik önemleri, modern devletlerin meşruiyetini ve ilerlemesini vurgulamaya hizmet eden bayraklara, havayollarına ve Olimpiyat takımlarına benzer. Ukrayna’nın her ay mürettebatsız hava araçları veya İHA’lar olarak bilinen 10.000 insansız hava aracını kaybettiğine dair son tahminler – Kiev’in, geleneksel savaşın silahlara ve bombalara dayandığı şekilde bu cihazlara yaslandığını öne sürüyor.

Ukrayna insansız hava aracı saldırılarını taktiksel olmaktan çok psikolojik bir strateji olarak yorumlayabiliriz. Ukrayna, saldırılar karşısında Rusya’nın savunmasızlığını ve psikolojik hazırlıksızlığını ortaya çıkararak, Rusya’nın başkentine karşı mücadeleyi yaylım ateşine tuttu. Rusya, çatışmayı bir savaş değil, büyük ölçüde “özel bir askeri operasyon” olarak lanse etti, bu nedenle Moskova’ya tecavüz, Rusya içindeki iç eleştiriden yararlanarak bu fikre meydan okuyor. Ayrıca saldırıda yerli üretim insansız hava araçlarının kullanıldığı iddiası, Ukrayna’nın zorluklar karşısında kendi kendine yeterli ve kararlı olduğu fikrini güçlendiriyor.

Geçen yıl boyunca Ukrayna, rekabet avantajı elde etmek için gelişmiş, gelişmekte olan ve hatta uzun süredir devam eden teknolojileri yeni yollarla kullanma konusunda olağanüstü bir hüner gösterdi. Ukrayna kendi insansız hava aracı UJ-22 Hava İndirme İHA’sını üretiyor, bazı uzmanların öne sürdüğüne göre bu hafta Moskova’daki saldırıda kullanılmış olabilir. Diğerleri, UJ-31 Zlyva gibi başıboş dolaşan mühimmatların daha olası adaylar olduğunu iddia ediyor. Genellikle yanıltıcı bir şekilde “kamikaze” veya “intihar” dronları olarak adlandırılan başıboş cephaneler, tek kullanımlık olmaları ve görevlerinde hayatta kalmak için tasarlanmamaları nedeniyle dronlardan farklıdır. Hedeflerle çarpışmadan önce oyalanma yetenekleri, nispeten daha sinsi olmalarını sağlar.

Moskova’da kullanılan kesin sistem belirsizliğini korusa da, bu yeteneklerden herhangi birini bu saldırılarda kullanmanın önemi tutarlılığını koruyor. Son birkaç on yılda, geleneksel askeri dronlar genellikle keşif ve gözetleme veya hedefli saldırılarla sınırlı kaldı. Çatışmanın ilk günlerinde Ukrayna, Türkiye’nin ürettiği oldukça sıra dışı, gürültülü, yavaş, hantal Bayraktar TB2 İHA’yı rezilliğin yeni doruklarına çıkararak bu geleneği bozdu. Bunları yavaş hareket eden Rus tanklarını, zırhlı araçları, devriye botlarını hedeflemek ve daha yaratıcı bir şekilde daha büyük amiral gemilerini batırmak için dikkat dağıtmak için başarıyla kullandı. Yaklaşık bir yıl sonra, elektronik savaş yetenekleri geliştikçe TB2’ler savaş alanından neredeyse tamamen kayboldu ve onları daha güncel sistemlerden daha savunmasız hale getirdi. Ukrayna, insansız hava araçlarını artık hedefli saldırılarla sınırlı değerli varlıklar olarak görmeyerek yaratıcı bir şekilde kullandı.

Bu tür askeri yetenekler, ulusal güvenlik için etkili araçlardan daha fazlası olacak şekilde gelişti. Artık güç yansıtmak, propaganda yapmak ve algıları yönetmek için araçlar olarak hizmet ediyorlar. Bugünkü rolleri, devletlerin ulusları olumlu tavizler vermeye zorlamak için gözdağı ve baskı aracı olarak savaş gemilerini düşmanların kıyı şeridine yakın bir yere yerleştirdiği 19. yüzyıl gambot diplomasisini anımsatıyor.

Bu yeni yaklaşım, bu sistemlerin tarihsel olarak diğer savaşlarda da nasıl kullanıldığına dair bir paradigma değişikliğidir. Daha önce, örneğin ABD’nin terör örgütlerine yönelik hedefli saldırılar gerçekleştirmek için insansız hava araçlarını yoğun bir şekilde kullandığını gördük. Ukrayna için dronlar savaşta bir dayanak noktası.

Nihayetinde, insansız hava araçlarının bu saldırıdaki faydası, tırmanma riskini sınırlamalarıdır. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, son saldırıların kışkırtmak için tasarlandığını belirterek üstü kapalı tehditler savurmasına rağmen, Moskova’nın saldırılara verdiği yanıt normdan önemli ölçüde sapmadı. Dronlar ve aylak aylak dolaşan cephaneleri tespit etmek daha zor olabilir. Bu, ABD gibi Ukraynalı müttefiklerin, askeri yardım sağlamaya devam ederken aynı zamanda kontrollü geri tepme ile Rusya içindeki saldırıları desteklemediğini yineleme arasındaki dengede gezinmesine izin veren bir inkar edilebilirlik düzeyine izin veriyor.

Araştırmacılara göre, İHA’lar “uzaktan kontrollü kısıtlamaya” yol açıyor gibi görünüyor: Dronların maliyeti daha düşük olduğundan ve uçakta insan olmadığından, karar vericilerin “yükseltici tepkiler” başlatma olasılığı, örneğin daha duygusal tepkilere göre daha düşük. bir savaş uçağı düşürülürse sonuç. Bununla birlikte, aylak aylak dolaşan mühimmatlar için tırmanış dinamiklerinin nasıl görünebileceği daha az nettir.

Bu faktörler, böyle bir saldırının önemine rağmen tırmandırıcı dinamikleri oldukça kontrollü tutar.

Tek bir teknoloji tek başına savaşın gidişatını temelden değiştirmeyecektir. Bunun yerine, İHA’lar ve aylak aylak dolaşan cephaneler gibi gelişmiş ve gelişmekte olan yeteneklerin süregelen kullanımı, Ukrayna’nın askeri yenilikçiliğinin ve çatışma boyunca uyum sağlama yeteneğinin altını çiziyor ve savaş açmak için henüz görmemiş olabileceğimiz yeni yollar açıyor.

Lauren Kahn, Dış İlişkiler Konseyi’nde araştırma görevlisidir. @Lauren_A_Kahn