Dün, her Amerikalı gazeteci ve pek çok Amerikalı gibi ben de bütün gün Trump’ın vesikalık fotoğrafını bekledim.

Sonra kocam nihayet televizyonu işaret etti ve “Mavi Çelik!” (Zoolander benzerliği esrarengizdi). Trump’ın vahşi kaşlarını çatması her haber platformunu süslerken, spikerlerin vesikalık fotoğrafı bir zafer olarak ele alması veya adalet ilan etmesiyle, ülkenin en iyi yayın yapan haber ağlarının ezici ve anlaşılır bir katarsis’i doyurduğunu gördüm.

Şimdi, kendisi şaşırtıcı bir suçlama listesiyle karşı karşıyayken haber merkezleri eski başkanın kupasını platformlara yapıştırırken biraz tatmin oldum. Ancak ben aynı zamanda iki yüzyılda bir ortaya çıkan bir fırsatı gören bir zarar azaltma uzmanıyım.

Sonunda, gazetecilik açısından en endişe verici fotoğraf formatı olan vesikalık fotoğraf, ülkemizin en savunmasız nüfuslarına her zaman orantısız bir şekilde zarar veren bir medya geleneğini değiştirmemiz gereken anı yaşıyor.

Son derece güçlü bir figür olan Trump, kuralın bir istisnası gibi görünebilir. Ancak onun fotoğrafı, haber merkezlerinin bu fotoğrafların yayınlanmasını savunmak için kullandıkları mantıkta bir delik açan nihai örnek. Artık haber merkezlerinin çok az istisna dışında sabıka fotoğraflarını tamamen bırakmasının zamanı geldi.

Son 15 yıldır Temple Üniversitesi’nde gazetecilik dersleri veriyorum ve toplumumuzun en çok ezilen nüfuslarının kesiştiği bir Kuzey Philadelphia mahallesi olan Kensington’da bir topluluk haber odası işletiyorum (burası aynı zamanda bir destekçi gibi öne sürülen mahalle) GOP başkan adayı Vivek Ramaswamy). Siyah ve kahverengi topluluklar, göçmenler, bekar ebeveynler, seks işçileri, evsizler, gaziler ve yüksek travma riski ve sınırlı ekonomik fırsatlara sahip diğerleri dahil olmak üzere bu grupların ne kadar kolay suç sayıldığını defalarca gördüm. Vesikalık fotoğraflar bu sistemi besliyor.

Onların lehinde olduğu iddia edilen argümanlar kamu güvenliğiyle ilgili; halkı potansiyel olarak tehlikeli bir kişi konusunda uyarıyorlar, bir tutuklamayı doğruluyorlar ve hangi kişinin (başkalarıyla aynı adı taşıyan) suçlandığı konusunda kafa karışıklığını önlüyorlar. Ancak gerçekte genellikle sahip oldukları etki bu değildir.

Kensington şaşırtıcı derecede dayanıklı bir topluluk olmasına rağmen yoksulluk ve kötü sağlık sonuçlarıyla boğuşuyor ve ülkenin en büyük açık hava uyuşturucu pazarlarından biri tarafından yutuluyor. Burada birçok insanın yaşam koşulları çevreleriyle birleşerek onları uyuşturucu pazarına itiyor, satıyor, kullanıyor veya her ikisini birden yapıyor. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, birçoğu tutuklanıyor (özellikle de Siyah Amerikalılar ve akıl sağlığı veya madde kullanım bozukluğu olan kişiler gibi ulusal düzeyde aşırı hapsedilen gruplara mensuplarsa). Onların sabıka fotoğrafları sayfa boyunca sıçrayacak yem haline geliyor. Ama hangi kazanç için?

Kupa fotoğrafları henüz hüküm giymemiş kişilerin kimliklerini açığa çıkarıyor. Hatta insanlar öyle Tutuklanmalarına neden olan suçtan dolayı suçlu bulunduklarından, halkın bu görsel bilgiye olan ihtiyacı o kadar az ki, yayınlamanın zararı bunu bastırıyor. Bir sabıka fotoğrafının, örneğin sınırlı kaynaklara sahip tutuklanan bir kişinin kendi yetki alanından kaçmasını önlemesi, yerel dedikoduları körüklemesinden çok daha az olasıdır: “Hey! Komşunun oğlu ikinci DUI’sini aldı!

Olsa bile, araştırmacıların belirttiği gibi, yerel haber kaynakları minimum üretimle reklam gelirini artırmak için ceza adaleti sisteminin istikrarlı sabıka fotoğrafları akışına güveniyor. Bu, sabıka fotoğraflarının, Trump’ın aksine, tanınmış kişiler olmayan ve en kötü anlarını yaşayan insanlar için yarattığı damgalanmaya rağmen. Bu fotoğrafların suçu caydırdığına dair de hiçbir kanıt yok.

Startup haber odam da dahil olmak üzere bazı haber kaynakları ve projeler sabıka fotoğraflarına karşı kesin bir duruş sergilese de etkili kuruluşlar direnmeyi sürdürüyor.

Örneğin, uzun süredir gazetecilik tarzı ve etiği açısından altın standart olarak kabul edilen Associated Press, yapay zekanın kullanımına ilişkin nispeten katı yönergeleri zaten yayınladı. Ancak AP’nin sabıka fotoğrafı etik standartları zayıftır. 2021 kararları “Hafif suç duyurularında” suçlanan kişilerin isimlerinin yayınlanmasının durdurulması.

Vesikalık fotoğrafın kullanıldığı tek güvenilir kamu güvenliği argümanı, bir kişinin aktif bir tehdit sunduğu, örneğin şiddet içeren bir suçtan kaçan biri olduğu ve güncel başka net bir fotoğrafın mevcut olmadığı durumdur.

Trump’ın sabıka fotoğrafı bu kategoriye uymuyor; ancak bu, şüphesiz, tamamen kamu yararına rezervasyon fotoğrafı yayınlayan haber merkezleri için gördüğüm en güçlü durum. Ancak bu örnek bile sabıka fotoğraflarına ilişkin argümanların ne kadar zayıf olduğunu gösteriyor.

Trump’ın durumunda, kesinlikle Donald J. Trump adında başka bir eski başkan yok, dolayısıyla bu sorunu çözmek için bir fotoğrafa gerek yok. Bazıları Trump’ın gerçekten tutuklandığının kanıtı olarak bir fotoğraf isteyebilir ancak tutuklanmayı doğrulamanın başka yolları da var.

Evet, şehrime ve diğerlerine sık sık temelsiz suç suçlamaları atan Trump’ın vesikalık fotoğrafını görünce biraz schadenfreude hissettim. Ancak çökmüş bir ceza adaleti sisteminin Trump gibi birine yetişmesinden duyulan memnuniyet, son derece zararlı bir uygulamaya girişmek için yeterli bir sebep midir?

Öyle değil. Trump’ın sabıka fotoğrafı, 2023’ün kesin ABD fotoğrafı olabilir. Ancak bunun, çoğunlukla sıradan insanları, daha adalet sistemine gitme şansı bulamadan suçlu olarak etiketleyen fotoğraflardan uzaklaşma konusunda daha geniş bir tartışmanın ilerlemesine yardımcı olacağını umalım.

Jillian Bauer-Reese, Temple Üniversitesi’nde gazetecilik alanında doçenttir ve Kuzey Philadelphia’daki bir topluluk merkezi ve haber odası olan Kensington Voice’un kurucusudur.