Çocuk sahibi olmak, bir insanın yapabileceği en empatik umut ifadesidir. Üç küçük çocuğum var ve yine de onların ve çocuklarının 2100 ve sonrasında yaşayacakları dünya hakkında iyimser kalmakta zorlanıyorum.

Bundan 77 yıl sonra dünya muhtemelen çok daha sıcak ve daha istikrarsız olacak, tüm metropollerin nüfusunu azaltacak ve tarım arazilerini ekilemez hale getirecek şekilde ısınacak. Birleşmiş Milletler Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli’nin son raporunun uyardığı bir dünya, fosil yakıt kullanımımızda dramatik ve acil azalmalar yapmazsak gerçek olacak.

Hayvan ve bitki türlerinin endişe verici bir hızla yok olacağı bir dünyayı önlemek için bu değişiklikleri zamanında yapma yolunda değiliz. Yine de, çocuklar umudu hak ediyor.

Ama boş umut değil. Birkaç ay önce, çöküşe doğru gittiğini bildiğimiz bir dünyada çocuk yetiştirmenin uyumsuzluğunu tartışmak için aradığım iklim bilimcilerden biri olan Peter Kalmus bunu bana vurguladı. Aslında “Yeryüzünün çökmesi”, karşı karşıya olduğumuz küresel ısınmanın getireceği ekolojik çöküşleri ve doğal afetleri anlatmak için kullandığı tabirdi.

Kalmuş bana, ikisi de genç olan çocuklarının kendisiyle iklim değişikliği hakkında pek konuşmadıklarını söyledi. Kalmus, “Bence yanlış umut genel olarak tehlikeli bir şey çünkü aciliyet eksikliğine katkıda bulunuyor, bunun yerine hepimizin aşırı aciliyet hissetmesi gerekirken,” dedi Kalmus. Çocuklarını karamsarlıkla doldurmaya çalışmadığını, ancak “kesinlikle yapmayacağım şey çocuklarıma hiçbir şekilde yalan söylemektir” dedi.

Bu yüzden, Dünya’nın parçalanmasını fiilen engellemeye çalışarak çocuklarına umut veriyor. Ve Kalmus dır-dir denemek, tartışmasız herkes kadar zor.

O ve üç bilim insanı geçen yıl JPMorgan Chase & Co.’nun endüstri lideri fosil yakıt yatırımlarını protesto etmek için kendilerini Los Angeles şehir merkezindeki bir Chase Bank’a zincirledikleri için tutuklandılar. Daha yakın bir zamanda, iklim acil durumunun havacılığın hızlanmasını gerektirdiğini söyleyerek kendisini Charlotte, NC’deki bir özel jet terminalinin kapısına zincirledi.

Sivil itaatsizliği gençlerin dikkatini çekiyor. Çocuklarımdan herhangi birinin bana adıyla bahsettiği tek iklim bilimcisi o.

Kalmus’un “değişim ol” ahlakı, Melissa Burt’ün bana anlattıklarıyla bir şekilde örtüşüyor. O, ebeveynleri hedefleyen bir iklim savunuculuğu kampanyası olan Science Moms’ın kurulmasına da yardımcı olan Colorado Eyalet Üniversitesi’nde atmosfer bilimi profesörüdür.

Burt, “İklim değişikliği kelimenin tam anlamıyla her şeyi etkiliyor ve bu yüzden insanların bilmesi gerekiyor” dedi. “Yapmayı sevdiğin bir şey nedir? Pekala, bunun nasıl farklı olacağı hakkında konuşabiliriz.

Somut adımlar atan ebeveynler, çocuklarına sorunu gerçekten önemsediklerini gösterebileceklerini söyledi.

Bu cephede, evimizde ilerleme kaydettik. Hayatımın büyük bir bölümünde hevesli bir bisikletçi ve toplu taşıma aracı oldum, bu nedenle çocuklarım sürdürülebilir ulaşımı kullanarak büyüdüler. Ayrıca 2018’den beri elektrikli bir arabamız var ve pandeminin başlarında et yemeyi bıraktık (hayvancılık, insan kaynaklı ikinci en büyük sera gazı emisyonu kaynağıdır).

Bu son değişiklik, yapılması en kolay olanıydı, çünkü çocuklarımız hayvanların yemek yiyebilmeleri için ölmeleri gerektiği fikrini ahlaki olarak asla çözemezler. Artı, enflasyon yükselmeden hemen önce eti kesmek iyi bir zamanlamaydı.

Her şeyden önce, ebeveynlerin iklim değişikliğini tartışmaktan kaçınmamaları önemlidir. Çocuklar, yaklaşmakta olan bir felaket duygusuna yetişkinlerin sandığından çok daha güçlü bir şekilde sahipler ve onlara dürüst bir rehberliğin faydasını borçluyuz.

Burt, Aralık 2021’de Boulder, Colo’da yakınında çıkan orman yangınından bahsetti. Burt, kızının kendisine “Anne, neden duman kokusu alıyorum?” Yakın zamana kadar Altadena’da yaşayan Kalmus, 2020 Bobcat yangınını ailesi için travmatik bir olay olarak gösterdi. Çocuklarım, bir zamanlar en sevdikleri yürüyüşleri gölgeleyen ormanın, orman yangını nedeniyle kararmış, ölü ağaç gövdelerine dönüştüğünü fark ediyor.

Ve nedenini soruyorlar. Daha büyük çocuklarım sınıflarında iklim değişikliği ile ilgili temel bilgileri öğrendiler; Bunların bir kısmını, doğada olduğumuzda gördükleri şeyle ilişkilendirmeye çalışıyorum. Ateş ve su kısıtlamalarını ve hatta ısıtıcıyı açmaya neden bu kadar isteksiz olduğumu sordular.

Her konuşma, yalnızca iklim değişikliğini değil, aynı zamanda soruna katkıda bulunmamak için evimizde neler yaptığımızı tartışmak için bir fırsattır. Eylem ve örnek umut verir. Kalmus ve Burt gibi bilim adamlarının bizim ve kendi çocukları için sorun üzerinde çalıştıklarını bilmek de öyle.