Editöre: Editör yazar Minerva Canto, kitap yasağıyla ilgili görüş yazısında, Güney Carolina’da bir öğretmenin, bazı öğrencilerin “rahatsız hissetmekten şikayet ettikleri” için Ta-Nahisi Coates’in “Between the World and Me” adlı eserini kullanarak sistemik ırkçılık hakkındaki dersini yarıda bırakmak zorunda kaldığından bahsetti.

Öğrencilere onları rahatsız eden şeyin ne olduğunu ve neden böyle hissettiklerini sormak ne kadar güçlü bir öğretilebilir an olurdu. Elbette bu soruların cevapları, ırkçılıkla ilgili derslerin ve renkli insanların kitaplarının yasaklanmasının gerçek sebebidir.

Ülkemizin tarihinin “öteki” olarak görülenlere yönelik zulüm ve adaletsizliklerle dolu olduğunun farkına varmak elbette ki bizi rahatsız etmelidir. Ama sonra adaletsiz sistemleri değiştirmek için harekete geçmemiz için bizi motive etmelidir.

Marian Sunabe, Güney Pasadena

..

Editöre: Canto’nun bahsettiği kitaplar “yasak” değildi. Bunları kitapçılardan satın alabilir, internetten sipariş edebilir veya halk kütüphanelerinden ödünç alabilirsiniz.

Geçerken bahsedilen makale gibi kısıtlandılar. Bazı kitaplar yaşa uygun olmadığı için okul kütüphanelerinden kaldırıldı.

Sözcükler, kendilerini liberal olarak tanımlayan bazı arkadaşlarımın bana zaman zaman hatırlattığı gibi, önemlidir.

Seuss Enterprises baskıya yenik düştüğünde ve birkaç Dr. Seuss kitabının yayınlanmasına izin vermediğinde büyük bir tepki hatırlamıyorum. Bu kitaplar bazı kütüphanelerde “yasaklandı”. Okuma listelerinden çıkarılan ve kütüphanelerden kaldırılan diğer kitaplar arasında “Bülbülü Öldürmek” ve “Fareler ve İnsanlara Dair” yer alıyor.

Haykırış, büyük ölçüde ayakkabının kimin ayağında olduğuna bağlı gibi görünüyor.

Barry Duron, Oxnard

..

Editöre: Canto, kitap yasaklayan ebeveynlerin ve okul yönetim kurulu üyelerinin “onların muhafazakar bakış açısını” istedikleri konusunda haklı. [to] okullarda temsil edilen tek kişi olun.”

Geçenlerde paranoyak ebeveynlere ve Murrieta Valley Unified School District’in Eğitim Kurulu’nun bir Amerikan tarihi ders kitabını yasaklamasına tanık oldum çünkü heteroseksüel beyaz insanların bakış açılarından farklı bakış açılarını içermesi onları depresif ve utanmış hissettiriyordu. Ancak yönetim kurulu üyelerinden hiçbiri, hem kırmızı hem de mavi eyaletlerdeki yüzlerce lisede kullanılan kitapta sunulan gerçeklere itiraz etmedi.

Sanırım gerçeklerin artık bir önemi yok.

Stuart Sheldon, Murrieta