Bu Lakers için büyülü bir an ama LeBron James için belirleyici bir an. Bu yeni kurulan takım, Salı günü başlayacak Batı Konferansı finallerini geçerse, tarih, 2023 NBA Finallerini LeBron’un 11. gezisi ve onu basketbolun GOAT’ı olarak pekiştiren sefer olarak hatırlayacak.

Bu sadece ben konuşmuyorum, bu tarih.

Size karşı dürüst olmak gerekirse, bu yılın başlarında Konferans finallerini umursayacağımı bile düşünmemiştim. Beni yanlış anlama. Ben ömür boyu NBA hayranıyım. Ama ben James ve Lakers’ı destekliyordum ve sonrasında 2-10 sezona başlarlartakım yine play-off’ları kaçıracakmış gibi görünüyordu.

Lakers sezonundaki mücadeleler, James’in ligin tüm zamanların en skorer listesinin zirvesine, ulaştığı bir zirveye tırmanmasının zeminini oluşturdu. Şubat ayında Kareem Abdul-Jabbar’ı yerinden ettiğinde. James’e hayran olmak ve ekibini neredeyse unutmak kolaydı. Düşüşün büyük bir bölümünde, her ESPN yayını James’in kaç sayı attığı ve ardından “ve Lakers kaybetti” sözleriyle başlıyormuş gibi geldi. Skor rekoru kırdığı gece Lakers, evinde 133 sayı kaybederek rahat bir şekilde 13. sıradaydı.

7 Şubat’tı.

Aşağıdaki iki günlerbu kadro takaslar yoluyla bozuldu.

James ve şirketi geçen hafta son şampiyonları elediğinde, NBA tarihinde 2-10 başladıktan sonra Konferans finallerine ulaşan ikinci kişi oldular.

Bu normal değil.

James, 11. NBA Finalleri maçına şu anda dört galibiyet uzaklıkta.

Bu da normal değil.

Perspektif olarak ifade etmek gerekirse, Basketbol Onur Listesi’nde – Lakers efsanesi George Mikan da dahil olmak üzere – kendilerini bu kadar çok kez şampiyonluk turunda bulmak şöyle dursun, 11 NBA sezonu bile oynamamış oyuncular var.

Bu Lakers takımının bir Külkedisi hikayesi olarak konuşulmamasının tek nedeni, James’in olduğu bir takımın, koşullar ne olursa olsun, nadiren yetersiz olarak görülmesidir. Diziyi izlemek için bir nedene ihtiyacınız varsa, işte iyi bir neden: “yaşlı adamın” (38 yaşında) bunu yapıp yapamayacağını görmek.

Yılın başında umursamayacağımı düşünmüştüm. Şimdi umursamamayı hayal edemiyorum.

James’in her final maçında (Cavaliers, Heat ve 2020 Lakers ile) başarılı olmadığı doğru. Bazı taraftarların gözünde finalde 4-6 olması LeBron’un rekorunu kırmak ve (finalde 6-0 kazanan) Michael Jordan’ın neden daha iyi oyuncu olduğunu gösteriyor. Benim için James’i bunun için dinglemek aptalca. Meşhur GOAT tartışmasının neresine giderseniz gidin, James’ten daha fazla final oynayan sadece üç NBA takımı var ve Chicago Bulls onlardan biri değil.

James, bu süperstar oyuncu hareketi çağını başlattığı için itibar görse de (ya da bununla suçlansa da), pek çok eleştirmen onun kaosun ortasındaki tutarlılığını gözden kaçırıyor. Sadece puanlama gibi sayılar açısından değil, aynı zamanda liderlik açısından da. Ölçmesi zor olan bir özellik.

Bir grup yabancıyı onun kadar hızlı ve etkili bir şekilde uyumlu bir birim oluşturmaya ikna edebilmek, analitiğin açıklayabileceği bir şey değil. Doğru, James kariyerinde çok yetenekli takım arkadaşlarına sahip olduğu için şanslıydı. Ancak yetenek tek başına kazanmayı sağlamaz. Clippers’a bakın. Bu, ışık tutmak kadar gölge atmak anlamına gelmez.

Bunu yeterince vurgulayamıyorum: Bunların hiçbiri normal değil.

Stats Perform’a göre, bu, ilk kez büyük bir Kuzey Amerika spor takımının “kendi bölümlerinde tamamen son sırada yer almasına rağmen, o sezon playofflarda kalan son dört takım arasında yer almayı” başardı.

Bunun nedeni, sezonun ilk bölümünde berbat olan kadronun artık mevcut olmaması. Bu hafta Denver Nuggets’a karşı Konferans finallerine giderken şunu bir düşünün: Lakers, Denver ile en son 9 Ocak’ta karşılaştı. Lakers için o maça başlayan ve giden üç oyuncu var. Dolayısıyla, sporda “bunu hafife alma” ifadesi – özellikle kariyerlerinin alacakaranlığında olan sporculara atıfta bulunulurken – çokça söylenirken, James ve bu Lakers takımı söz konusu olduğunda, bu bir atılan söz değil.

James’in her yıl bir şampiyonluk için yarışması bekleniyor ve takımları yetersiz kaldığında çıldırıyor. Koşan arkadaşları sakatlandığında, takımları o kadar yetenekli olmadığında bile, hatta ön büro Etch A yıl ortasında kadroyu Çizdiğinde bile. Miami’de durum buydu. Cleveland’da durum buydu.

2-10 sezonuna başladıktan sonra bu kadar ilerleyen ilk NBA takımı, 1977-78’de Seattle SuperSonics’ti. Tesadüfen bu takım Batı Konferansı Finallerinde Denver Nuggets ile karşılaştı (ve kazandı).

LeBron James liderliğindeki bir takımın Mayıs ayında oynaması tesadüf değil. Sezon ortası kadrosunun yeniden yapılandırılmasına rağmen, James’in bir şampiyonaya gittiğini görmek normal hissettiriyor.

Lakers’ın burada olmadığı açıkça ortadayken bile.