Seçmen Biden’ı veya Trump’ı istemezse sistem bozulur
Amerika’nın karar ağacı korkunç bir şekilde ters gitti.
Anayasa siyasi partilerden bahsetmiyor ama Anayasa ve iki partili sistem, merkezi bir Madisoncu fikre dayanıyor: siyaseti daha güvenli ve daha sıkıcı hale getirmek. Madison bunu böyle ifade etmezdi ama John Adams söyleyebilirdi.
Hem resmi hem de gayri resmi siyasi karar verme süreçlerimiz, çeşitli çıkar ve paydaş koalisyonlarının katılımını sağlamak için çok fazla tartışma ve fikir yürütmeye zorlamak üzere tasarlanmıştır. Anayasal kontrol ve dengelerin bir nedeni, anlık popüler tutkuların demagojiyle mantığı alt etmemesini sağlamaktır.
Bu arada partilerin adaylarını seçmeleri gerekiyor. en az sakıncalı parti koalisyonu içindeki en geniş çıkar yelpazesine. Nefret ettiğim ön seçimler bile, coğrafi olarak farklı seçmenlere bir adayın başkan olacak mizaç ve karaktere sahip olup olmadığını görme şansı vermeyi amaçlıyordu. Ayrıca basına ve diğer kurumlara, adayları aday göstermeden önce inceleme fırsatı vermeleri gerekiyor.
Bunların hiçbiri olmuyor.
Cumhuriyetçi adayla başlayalım. Amerikalıların çoğu, iki kez azledilen eski bir dönem başkanı olan Donald Trump’ın 2020 seçimlerini çalmaya çalıştığı ve ABD Kongre Binası’nda bir isyanı kışkırttığı için cezai olarak yargılanması gerektiğini düşünüyor.
Halihazırda New York’ta bir dolandırıcılık davasında iddianame altında olan ve muhtemelen daha ciddi iddianameler bulunan Trump, kendisine hakaretten açılan hukuk davasının sonucunu da bekliyor. Bu durumda Trump, E. Jean Carroll’a “tipim olmadığı için” tecavüz edemeyeceğini yeminli bir şekilde tekrarladı.
Halkın tutkularının karar alma mekanizmasını alt etmesini engellemeye gelince, Trump şimdi açıkça bir intikam yemini ediyor. 6 Ocak 2021’de Kongre Binası’na yapılan saldırı sırasında en kötü aktörleri retorik olarak kucakladı, af sözü verdi ve herkes için resmi bir özür diledi. Son zamanlarda, Joe Biden’ın başkan olarak onaylanmasına yardım eden herkesin vatana ihanetten idam edilmesi gerektiğini söyleyen hüküm giymiş bir isyancıyı kelimenin tam anlamıyla kucakladı – yani kucakladı.
Bir adayın karakterini ve mizacını incelemeye gelince, partizanlar artık bunu yalnızca diğer takıma karşı bir silah olarak önemsiyorlar.
Cumhuriyetçilerin Trump’a destek vermelerinin birincil nedeni, sistem tarafından kendisine adil olmayan bir şekilde davranıldığına inanmalarıdır. “En muhteşem sızlanan” olduğunu kabul eden Trump, sürekli olarak bu işlevsiz mantığa yaslanıyor. Kısa bir süre önce kendisine suikasta kurban giden Abraham Lincoln’den daha kötü muamele gördüğü iddiasını yineledi. Trump’a haksız muamele edildiğine dair tartışılabilir iddiayı bir kenara bırakın, başkan olma vasfına göre nasıl seçiliyor?
Sonra geçen Kasım ayında 80 yaşına giren Joe Biden var. Washington Post-ABC anketindeki onay oranı, yıkıcı yeni bir düşük seviyede: %36. Çoğu Demokrat seçmen onun tekrar başkan olmasını istemiyor. Amerikalıların yaklaşık üçte ikisi düşünüyor etkili olacak “zihinsel keskinliğe” veya “fiziksel sağlığa” sahip değildir. Ve Trump’a karşı bir maçta kaybediyor.
Ancak şimdiye kadar adaylık için tek rakibi, aşı karşıtı bir at sineği olan Robert F. Kennedy Jr. ve kendini “manevi rehber” olarak tanımlayan Marianne Williamson.
Biden’ın yasal ve etik kusurları, Trump’ınkiyle karşılaştırıldığında sönük kalabilir, ancak önemsiz değiller. Oğlu Hunter, başkanın erkek kardeşiyle birlikte, Ukraynalı ve Çinli çıkarlardan milyonlar kazanmak için soyadını takas eden derinden sorunlu bir adam.
Joe Biden herhangi bir yanlış yapmayı ve herhangi bir yanlış yapma bilgisini reddediyor, ancak yalnızca Demokrat balonun içindeki insanlar, kendisinin veya ailesinin bütünlüğü sorgulandığında soğukkanlılığını korumaya veya ayrıntıları hatırlamaya çalışan bir aday için bunların hiçbirinin siyasi bir sorun olmadığını düşünüyor.
Biden 80 için iyi olabilir, ancak halkın güvenindeki patlamaya hala bir düşüş veya bir durgunluk kaldı.
Kısacası, mızmız, gözden düşmüş, yetmişlik, karakter olarak uygun olmayan bir eski başkan ile Amerikalıların çoğunluğunun zihinsel olarak bu iş için yeterince keskin olmadığına inandığı seksenlik bir görevli arasında bir başkanlık yarışı yapma yolundayız. Her birinin diğerine karşı yarışmak için bir teşviki vardır çünkü kazanmak için en iyi şansları, diğerini rakip olarak görmektir.
Trump’ı yeniden iktidara getirmenin gerçekten tehlikeli olacağını düşünen biri olarak, Biden’ı onunla karşı karşıya getirmenin gerçekten sorumsuzluk olduğunu düşünüyorum. Kazanılamayan bir senaryoyu önlemek için hala zaman var, ancak bu, parti liderlerinin liderlik etmesini gerektirir.
Bu iki yaşlı adam sonunda aday olurlarsa, parti korsanları, sanki bu bizi böylesine vahim bir çıkmaza sokmadaki rollerini mazur görür gibi, bunun “ikili bir seçim” olduğunda ısrar edecekler. Bunun böyle olmaması gerekiyor.
