Editöre: Belki de çoğumuz tarihin basit çözümlerden oluşan derli toplu paketlere sarılı olduğu bir dünyada yaşamak isteriz. Gerçekte, tarihsel “gerçek” sıklıkla belirsiz bir bölgede yatar. (“‘Oppenheimer’ burada. Hollywood hala atom bombası hakkındaki gerçeklerden korkuyor mu?” Görüş, 20 Temmuz)

Pasifik tiyatrosundaki II.

Ancak saygın tarihçiler, atom savaşının kullanılmasını onaylamamak ya da kınamamakla birlikte, Japon emperyal hükümetinin nükleer kullanım olmasaydı Müttefiklere ne zaman ve nasıl teslim olacağını destekleyecek yeterli kanıt olmadığı konusunda nesnel bir sonuca varmışlardır.

Dahası, bir bilim adamını nükleer yok oluşun mevcut varoluşsal dehşetiyle suçlayan bir argüman aldatıcıdır.

Yaklaşan bir Soğuk Savaş’ın savaş sonrası bağlamında, J. Robert Oppenheimer’ın çalışması olsun ya da olmasın ortaya çıkacak bir çatışma, II.

Scott Allen, Santa Monica

..

Editöre: Aralık 1944’te atom bombası hazır olsaydı kimlerin kurtulacağını merak ediyor olmalısınız. Berlin vurulsaydı, Anne Frank Mart 1945’te ölümden kurtulabilir miydi?

Japon ordusu tarafından acımasız bir işgal altında yaşayan Çinli sivillere ne demeli? Savaşı bitirmek için Japonya’nın işgalini beklemek zorunda kalsalardı kaç tanesi daha ölürdü?

Japon ordusunun 1942’de Tokyo’ya düzenlenen Amerikan bombardımanına misilleme olarak 100.000’den fazla erkek, kadın ve çocuğu öldürdüğünü biliyoruz. Mermiler, süngüler ve kılıçlarla eski moda bir şekilde yaptılar. Nagazaki’de ölenden daha fazla insan öldürdüler.

Babam bombanın düşmesine çok sevindi ve savaş Ağustos 1945’te sona erdi. 21 yaşında topçu ileri gözlemcisi olarak çalışan 2. teğmendi. Biriminin o sonbaharda Japonya’ya ilk girenlerden biri olması bekleniyordu. Bundan sağ çıkacak mıydı?

Bombanın öldürdüğü insanları biliyoruz. Kurtardıklarımı da düşünüyorum.

James Wilterdink, Chula Vista