Silikon Vadisi elitlerinden oluşan bir kadro, planlama konusunda yerel halktan ve çevrecilerden sert eleştirilere maruz kalıyor Körfez Bölgesi’nin eteklerinde yeni bir şehir“Sonsuza Kadar Kaliforniya” adlı bir proje. Ancak Kaliforniya’nın başarısız konut politikaları hakkındaki gerçeği ortaya çıkardığı için bu çaba takdir edilmeli.

Kaliforniya’nın en etkili gruplarından oluşan bu grup, şehrin yaklaşık 60 mil doğusunda, San Francisco’nun kabaca iki katı büyüklüğünde bir alanı satın almak için yaklaşık 900 milyon dolar harcayarak, kentsel kenarlarda bir veya daha fazla yeni kasaba inşa etmek istiyor. Proje, devletin uzun süredir kentsel yoğunlaşmaya odaklanan konut politikası felsefesinden kopuyor.

Eyaletin konut gelişimini teşvik etme çabalarına rağmen, Kaliforniya’nın konut piyasaları ülkedeki en düşük fiyatlı konut piyasaları arasında yer alıyor. Ev sahibi olma oranı yakın ülkenin en düşük seviyesi. Bir ev alabilmek için ortalama fiyat Bugün Güney Kaliforniya’da bir ailenin yıllık geliri 180.000 dolar, yani bölge ortalamasının iki katı.

Bazı konutlar savunucular çözümün mevcut mahalleleri büyümeye zorlamak olduğunda ısrar ediyorlar. Oysa devletin sözde kalkınma yanlısı olduğu yeni konut kanunları Henüz satın alınabilirlik krizini çözmeye yetecek ölçekte daha fazla ev üretmedik ve son veriler Konut üretiminde giderek artan bir düşüşe işaret ediyor.

Son beş yılda, Kaliforniya sadece tek aileli konutların değil aynı zamanda çok aileli konutların inşaatında da sürekli olarak geride kaldı. Tek bir Kaliforniya metropol alanı değil geçen yıl konut büyümesinde ilk 50’de yer aldı; Teksas’ın bu listede altı bölgesi vardı, Florida 11. Los Angeleseyaletin baskın metropol bölgesi ilk 200’e giremedi.

Açıkçası pazar talepleriyle daha uyumlu yeni bir yaklaşıma ihtiyacımız var. tarafından yakın zamanda yayınlanan bir rapor Londra MoederSan Diego emlak danışmanlığı şirketi, Kaliforniya düzenlemelerinin, insanların aradıkları konut türlerini, özellikle de ailelerin konaklayabileceği çok yatak odalı evleri inşa etmeyi zorlaştırdığını belirtti.

Araştırmayı yapan: Jessica Trounstine UC Merced’de benzer şekilde “tek aile gelişimi tercihlerinin her yerde mevcut olduğu” tespit edildi. Analiz edilen her demografik alt grupta katılımcılar büyük bir farkla müstakil ev geliştirmelerini tercih etti. Müstakil evlerle karşılaştırıldığında apartman dairelerinin mülk değerlerini düşürdüğü, suç oranlarını artırdığı, okul kalitesini düşürdüğü, trafiği artırdığı ve çekiciliği azalttığı görülüyor.

Pek çok şehirde mevcut mahallelerin yoğunlaşmasına yönelik muhalefet hâlâ güçlü; bazıları imar üzerindeki belediye kontrolünü yeniden sağlamaya yönelik seçmen girişimini tehdit ediyor.

Kaliforniya’nın kentsel alanlardaki yoğunluğu artırmaya odaklanması, aynı zamanda uzaktan çalışmaya ve daha fazla alanda perakende ve ofis büyümesine yönelik ulusal değişimle de çelişiyor. banliyö, düşük yoğunluklu alanlar.

Mantıklı bir Kaliforniya konut politikası, Bay Area projesinin vaat ettiği gibi, bu eğilimlere ve tüketici isteklerine yanıt verecektir. Bu, yayılan büyümeye ihtiyacımız olacağı anlamına gelmiyor.

Kaliforniya’nın nüfusu düşüyor ve önümüzdeki kırk yılda artması beklenmiyor. gelecekteki konut projeksiyonları ihtiyaçlar. Çözüm stratejik büyümede yatıyor. Eyalet, Los Angeles County ve San Francisco dahil olmak üzere nüfusu azalan ve kalkınmaya dirençli yerlerde büyümeye zorlamak yerine Kaliforniya’nın büyüyen bölgelerine bakmalıdır. Riverside ve Yolo ilçeleri gibi yerler.

Büyümenin doğal olarak gerçekleştiği yerde teşvik etmek için devlet, kıyıdan daha liberal kurallara tabi olan, Orta Vadi ve İç İmparatorluk’tan oluşan bir “Konut Fırsat Alanı” yaratabilir. Eyaletin iç kesimlerinde arazi maliyetleri Los Angeles, San Francisco, San Diego ve San José metropollerine göre çok daha düşük. İç kesimlerdeki kalkınmayı destekleyen politikalar, Kaliforniyalıların yurt dışına göçünü engellemeye yardımcı olabilir.

Uzaktan çalışmanın yükselişi, şehir merkezlerinden uzaktaki kalkınmanın geçmişe göre çok daha makul ve çevreye daha az zararlı olduğu anlamına geliyor. Gerçekten de Ulusal Enerji Ajansı Dünya çapında evden çalışabilen herkesin bunu haftada sadece bir gün yapması durumunda, karayolu taşımacılığı için yıllık küresel petrol tüketiminin yaklaşık %1’i kadar tasarruf sağlanacağını öne sürüyor. Bu, Londra’nın daha büyük emisyonlarının büyük bir kısmına eşdeğer olan 24 milyon metrik ton yıllık karbondioksit kirliliğini önleyecektir. Kaliforniya’daki işlerin yaklaşık yüzde 40’ı, yüksek maaşlı işlerin yüzde 70’i de dahil olmak üzere, evde yapılabilir. California İş ve Ekonomi Merkezi.

Aynı derecede umut verici, pek çok yeni banliyöler MIT profesörü Alan Berger’in önerdiği gibi, bilinçli olarak daha sürdürülebilir yöntemlerle tasarlanıyor. Enerji ve su kullanımını kontrol etmeye yönelik gelişmiş sistemler, banliyö ve şehir dışındaki toplulukları çevresel açıdan daha sorumlu hale getirebilir. Gelecek vaat eden bir diğer yenilik ise inşaatı %50’ye kadar hızlandırma potansiyeline sahip, üretilmiş konutların daha geniş kullanımıdır. 2019 McKinsey & Co. raporu. Austin banliyösünde 3 boyutlu yazıcıyla tek aileli bir alt bölüm inşa ediliyor.

San Francisco şehir merkezi ve Manhattan gibi yoğun kentsel merkezlerde yenilikçi konut üretimi için hâlâ fırsatlar mevcut. New York Belediye Başkanı Eric Adams, ofis binası dönüşümleri yoluyla hızla 20.000 konut birimi eklemeyi hedefliyor. Ayrıca 130 milyon metrekareden fazla ofis alanını konut kullanımına dönüştürmek için daha büyük bir program önerdi, ancak bu hedefe ulaşmak için eyalet mevzuatına ihtiyacı var.

Basit kat planları, geniş park yeri ve California metropolü genelinde varlık avantajına sahip olan, hem şehirlerde hem de banliyölerdeki eski, az kullanılan perakende alanlarında bu tür umut verici daha fazla fırsat bulunabilir. Buena Park’ın boş yerini değiştirmek için yakın zamanda açıklanan bir plan Sears 1.100 konutlu bina, konut geleceğimizin bir parçasını temsil edebilir. Orange County’deki ve Kaliforniya’nın her yerindeki işaretleme merkezleri benzer olanaklar sunmaktadır.

Bu tür gelişmeler, çeşitliliği giderek artan orta ve işçi sınıfımız için kritik önem taşıyor. Daha yaşlı, ezici çoğunluğu beyaz Kaliforniyalılar yüksek ev sahibi olma oranlarına ulaştı, ancak Y kuşağı, Afrikalı Amerikalılar ve Latinler arasındaki oranlar ulusal ortalamanın oldukça altında.

Eğer eyaleti tamamen terk etmezlerse, genç nesiller uygun fiyatlı banliyöler bulmak için dışarıya doğru göç etmeye devam etme eğiliminde olacaklar. Kaliforniya’da beyaz olmayan insanların çoğunluğu banliyölerde yaşıyor. Neredeyse hepsi son on yılda banliyö büyümesi. Yaşlı vatandaşlar için banliyölerde ve ötesinde topluluklar da inşa edilebilir; bu, genç aileler için iş merkezlerinin yakınında yeni konut fırsatları yaratılmasına yardımcı olabilir. Dış banliyöler ve banliyöler Kaliforniyalıların çoğunun gelecekteki evleridir.

Böyle yeni bir vizyona uygun arazimiz var. Diğer kalabalık eyaletler topraklarının üçte birini kentsel gelişime ayırırken, Kaliforniya gelişmiş topraklar Eyaletin sadece %6’sını oluşturuyorlar. Kaliforniya konut krizine yönelik bir “%7 çözüm”, 5 milyon daha az insanımızın olduğu 2000 yılı civarında inşa etmeyi büyük ölçüde bıraktığımız yeni toplulukların inşası için 1 milyon dönümlük alan daha serbest bırakacaktır.

İç bölgelerde yeni şehirler inşa etmek için milyarderlere güvenmek, Kaliforniya’nın konut krizine genel olarak sürdürülebilir bir çözüm değil. Ancak California Forever projesi haklı olarak çözümlerimizin eyaletin yenilikçilik, kapitalizm ve belirgin bir banliyö yaşam tarzına olan tutkusu üzerine inşa edilmesi gerektiğini öne sürüyor.

Joel Kotkin, Chapman Üniversitesi’nde kentsel gelecekler alanında başkan yardımcısı olarak görev yapıyor. Wendell Cox, bir kamu politikası danışmanlık firması olan Demographia’nın müdürüdür.