TatliKedicik
Member
Major League Baseball'un bir sezonda en yüksek vuruş ortalaması rekorunu kim elinde tutuyor?
Bu, 1941'de 0,406'lık ortalamasıyla, en son 0,400'ün üzerine çıkan Ted Williams değil. Bu, 1911'deki çarpıcı 0,420'lik ortalamasıyla Ty Cobb ya da 1901'deki 0,426'lık ortalaması genellikle 1900'den bu yana oyuncular için rekor olarak kitaplarda yer alan Nap Lajoie değil. 1894'teki 0,440'lık ortalaması ile Hugh Duffy de değil. 19. yüzyıla girerseniz en üsttedir.
1943'te Homestead Greys adına .446'ya ulaşan Josh Gibson.
Gibson ayrıca 0,372'lik kariyer vuruş ortalaması rekorunu da elinde tutuyor. Nesiller boyu genç hayranlara, şampiyonun kariyerinde 0,366'lık bir vuruş yapan Cobb olduğuna inanmaları öğretildi.
Griler, kendi sahasındaki maçlarını Pittsburgh'un karşısındaki küçük bir Pensilvanya kasabasında oynayan, daha sonra daha büyük şehre taşınan ve sonunda zamanını Pittsburgh ile Washington DC arasında paylaştıran bir Negro Ligi takımıydı. Yakalayıcı Gibson, efsanevi bir oyuncuydu. Beyaz çağdaşlarına karşı veya onlarla birlikte oynamasını engelleyen ırk ayrımcılığına rağmen vuruş becerisi, kendi liginin ötesinde biliniyordu.
Jackie Robinson 1947'de renk bariyerini aşmadan önce Siyah oyuncuların olağanüstü performansının onlarca yıl inkar edilmesinin ardından, Major League Baseball, 2020'de yedi büyük Zenci Liginin, Ulusal Lig veya Amerikan Ligi kadar gerçekten büyük ligler olduğu konusunda hemfikirdi.
O yıl Zenci Liglerinin 100. yıldönümü olarak kabul edildi. George Floyd'un polis tarafından öldürülmesinin ardından yaşanan ırksal hesaplaşma da muhtemelen bunda rol oynadı.
Çarşamba itibarıyla, bu liglerin her birindeki oyuncuların istatistikleri, daha önce mevcut olan büyük lig rekor kitaplarına dahil edildi.
Daha önce tanınmayan 3.400 oyuncunun bu şirkete dahil edilmesinin tarih dışı olduğuna ya da Gibson gibi oyuncuların hiçbir zaman Amerika ya da Ulusal Lig'de atış yapmak zorunda kalmadıklarına kimse itiraz etmesin diye, ne Cobb, Williams, Lajoie ne de Babe Ruth'un tarihin en iyi atıcılarıyla karşılaşmak zorunda kalmadığını unutmayalım. Zenci Ligleri. Beyaz oyuncuların maaşları daha iyi ve stadyumları daha iyiydi ama Siyahların maçlarındaki taraftarlar daha kaliteli bir maç izliyor olabilir. Hiçbir zaman gerçekten bilemeyiz.
MLB'nin hamlesi, beyzbol mirasımıza dair doğru anlayışımızı çok uzun süredir altüst eden ciddi bir hatayı düzeltiyor. Bu, Gibson gibi Ulusal veya Amerikan liglerinde oynama şansı bulamayan oyuncuların sonuçta büyük liglerde oynadıkları ve aslında onlara hükmettikleri için kabul edilebileceği anlamına geliyor.
Bu, Willie Mays gibi harika Siyah oyuncuların Zenci Liglerinde ve entegre beyzbol kariyerleri boyunca sahadaki tüm başarılarıyla tanınabileceği anlamına geliyor. Bu, Williams ve Ruth gibi büyük beyaz oyuncuların, sonunda yapay olarak seçilmiş birkaç oyuncu yerine diğer tüm büyük oyuncularla karşılaştırılabileceği anlamına geliyor.
Beysbolda en iyi takımların birbirleriyle oynamasına en yakın dönem, geçen yüzyılın başlarında, tamamen beyaz ve tamamen siyah takımların sezon dışı gösteri maçlarında birbirleriyle oynadığı dönemde geldi. Ancak Ulusal ve Amerikan ligindeki kulüpler, Siyah takımlar tarafından o kadar sık saldırıya uğradı ki, beyaz takımların utanç içindeki sahipleri ligler arası maçları sonlandırdı.
Artık sayılar en azından entegre edilmiş durumda ve istatistiklere göz atan genç taraftarlar, bir zamanlar çok sayıda büyük ligin olduğunu ve tüm Amerikalılar aynı ligde oynamadan önce bile tüm Amerika'yı kapsayan beyzbol oyununu oynayan birçok harika sporcunun olduğunu görebiliyor. alan.
Bu, 1941'de 0,406'lık ortalamasıyla, en son 0,400'ün üzerine çıkan Ted Williams değil. Bu, 1911'deki çarpıcı 0,420'lik ortalamasıyla Ty Cobb ya da 1901'deki 0,426'lık ortalaması genellikle 1900'den bu yana oyuncular için rekor olarak kitaplarda yer alan Nap Lajoie değil. 1894'teki 0,440'lık ortalaması ile Hugh Duffy de değil. 19. yüzyıla girerseniz en üsttedir.
1943'te Homestead Greys adına .446'ya ulaşan Josh Gibson.
Gibson ayrıca 0,372'lik kariyer vuruş ortalaması rekorunu da elinde tutuyor. Nesiller boyu genç hayranlara, şampiyonun kariyerinde 0,366'lık bir vuruş yapan Cobb olduğuna inanmaları öğretildi.
Griler, kendi sahasındaki maçlarını Pittsburgh'un karşısındaki küçük bir Pensilvanya kasabasında oynayan, daha sonra daha büyük şehre taşınan ve sonunda zamanını Pittsburgh ile Washington DC arasında paylaştıran bir Negro Ligi takımıydı. Yakalayıcı Gibson, efsanevi bir oyuncuydu. Beyaz çağdaşlarına karşı veya onlarla birlikte oynamasını engelleyen ırk ayrımcılığına rağmen vuruş becerisi, kendi liginin ötesinde biliniyordu.
Jackie Robinson 1947'de renk bariyerini aşmadan önce Siyah oyuncuların olağanüstü performansının onlarca yıl inkar edilmesinin ardından, Major League Baseball, 2020'de yedi büyük Zenci Liginin, Ulusal Lig veya Amerikan Ligi kadar gerçekten büyük ligler olduğu konusunda hemfikirdi.
O yıl Zenci Liglerinin 100. yıldönümü olarak kabul edildi. George Floyd'un polis tarafından öldürülmesinin ardından yaşanan ırksal hesaplaşma da muhtemelen bunda rol oynadı.
Çarşamba itibarıyla, bu liglerin her birindeki oyuncuların istatistikleri, daha önce mevcut olan büyük lig rekor kitaplarına dahil edildi.
Daha önce tanınmayan 3.400 oyuncunun bu şirkete dahil edilmesinin tarih dışı olduğuna ya da Gibson gibi oyuncuların hiçbir zaman Amerika ya da Ulusal Lig'de atış yapmak zorunda kalmadıklarına kimse itiraz etmesin diye, ne Cobb, Williams, Lajoie ne de Babe Ruth'un tarihin en iyi atıcılarıyla karşılaşmak zorunda kalmadığını unutmayalım. Zenci Ligleri. Beyaz oyuncuların maaşları daha iyi ve stadyumları daha iyiydi ama Siyahların maçlarındaki taraftarlar daha kaliteli bir maç izliyor olabilir. Hiçbir zaman gerçekten bilemeyiz.
MLB'nin hamlesi, beyzbol mirasımıza dair doğru anlayışımızı çok uzun süredir altüst eden ciddi bir hatayı düzeltiyor. Bu, Gibson gibi Ulusal veya Amerikan liglerinde oynama şansı bulamayan oyuncuların sonuçta büyük liglerde oynadıkları ve aslında onlara hükmettikleri için kabul edilebileceği anlamına geliyor.
Bu, Willie Mays gibi harika Siyah oyuncuların Zenci Liglerinde ve entegre beyzbol kariyerleri boyunca sahadaki tüm başarılarıyla tanınabileceği anlamına geliyor. Bu, Williams ve Ruth gibi büyük beyaz oyuncuların, sonunda yapay olarak seçilmiş birkaç oyuncu yerine diğer tüm büyük oyuncularla karşılaştırılabileceği anlamına geliyor.
Beysbolda en iyi takımların birbirleriyle oynamasına en yakın dönem, geçen yüzyılın başlarında, tamamen beyaz ve tamamen siyah takımların sezon dışı gösteri maçlarında birbirleriyle oynadığı dönemde geldi. Ancak Ulusal ve Amerikan ligindeki kulüpler, Siyah takımlar tarafından o kadar sık saldırıya uğradı ki, beyaz takımların utanç içindeki sahipleri ligler arası maçları sonlandırdı.
Artık sayılar en azından entegre edilmiş durumda ve istatistiklere göz atan genç taraftarlar, bir zamanlar çok sayıda büyük ligin olduğunu ve tüm Amerikalılar aynı ligde oynamadan önce bile tüm Amerika'yı kapsayan beyzbol oyununu oynayan birçok harika sporcunun olduğunu görebiliyor. alan.