TatliKedicik
Member
Papa Francis'in çeşitlilik, eşitlik ve içerme versiyonu, siyah bir adam ve adanmışlık Katolik olarak benim için özel bir öneme sahipti.
Afrika, Asya ve Pasifik Adaları'na gittiğinde sevinçle bağırdım. Katolik Kilisesi'nin artık beyaz olmayan uluslara sonradan düşünülmediği açık bir şekilde kabul edildi. Bu mesajı, 12 yıllık papalında yükselttiği 21 rahip ve prelates arasında Asyalılar ve Afrikalıları dahil ettiğinde tekrar gönderdi.
New York Times'ın bu hafta işaret ettiği gibi, Francis seçildiğinde, oylama kardinalleri 48 ülkeyi temsil etti. Şimdi onu değiştirecek bir rebole Roma'da açılıyor, 70 ülkeden 133 oylama kardinal Sistine şapelinde oy kullanabilir. Bir sonraki adımı atıp Francis'in ayakkabılarını bir papa renkle dolduracaklar mı?
Böyle bir soru ilk kez ortaya çıkmadı. 2005 yılında, daha sonra Güney Afrika'nın Cape Town kentindeki emekli Anglikan Başpiskoposu Desmond Tutu, çok yüksek sesle ve çok kamuoyunda, Polonya'da doğan Papa II. John Paul'e Afrika veya Latin Amerikalı olmasını istedi. Bunun olma şansı çok azdı. Papa Benedict XVI Almancaydı.
Ancak zamanlar ve Katolikler değişti. Benedict'in halefi Francis, Amerika ve Güney Yarımküre'nin ilk Papa ve ilk Yaklaşık 1.300 yılda Avrupa olmayan papa. Tutu'nun çeşitlilik çağrısından bu yana, beyaz olmayan, Avrupa dışı dünyadaki Katoliklerin sayısı fırladı. Şimdi Avrupa ve Kuzey Amerika, dünyanın 1,4 milyar Katolik'in% 30'undan daha azını oluşturuyor ve Afrika, Vatikan'ın en son pontif yıllığı ve Avrupa'nın “demografik dinamik” 'de “durgun” olarak görülüyor.
Katolikleri ırk ve ulus tarafından karşılaştırmak, bugün kiliseye bakan radikal değişimlerin ve engellerin tüm hikayesini anlatmıyor.
Katoliklik, bir zamanlar kilisenin dogmayı, öğretimini ve uygulamalarını açıkça reddeden bir Proteshizating Evanjelik hareketi ve ruhu ile kaya gibi sağlam Katolik ülkelerde şiddetle meydan okuyor. Bu, para ve güce ve misyona dönüşür. John Paul ve Francis, milyonlarca Katolik veya Dönüştürme'nin özellikle Beyaz olmayan ülkelerde Evanjelizme veya İslam'a veya diğer inançlara kaybolabileceğini kabul ederek, sürüyü yükseltmek için yorulmadan seyahat ettiler. Benedict de aynısını yapmaya çalıştı, ancak giderek daha belirgin hale geldiği için fiziksel olarak zorlu göreve kadar değildi.
Ve küresel olarak rekabet etmek, bir sonraki papayı test edecek sorunlardan sadece biridir.
Katolikler kürtaj, eşcinsel evlilik, rahiplikteki kadınlar ve bekârlık konularında ideolojik, teolojik ve felsefi savaşlarla doludur. Kilise gördü her zamankinden oluşan sayılar rahipler ve rahibeler ve kabuklu 1 milyar dolardan fazla Yalnızca Los Angeles'taki cinsel istismar davalarını çözmek için ve tüm davalar henüz çözülmedi.
Francis, kilisenin yerleşmiş dogma ve geçmiş uygulamalar üzerinde patlayabileceğine inanmadı. “Reformcu” kelimesi dünya çapında ölümünün duyurularına başkanlık etti.
Ve şimdi Afrikalı, Asya ve Latin Amerika Kardinallerinin isimleri, kiliseye başkanlık etmek için doğru şeylere sahip olmaktan bantlanmış olanlar arasında. En üst düzey Avrupa olmayan yarışmacılar, gelişmekte olan ülkelerdeki diğer dini inançlarla şiddetli rekabete benzersiz varlıklar getirebilir.
Bazıları Müslüman ve Hıristiyan bölünmelerini köprüleme veya yoksulluk, etnik ve dini şiddet ve küreselleşmenin zarar gören ekonomik yan etkileri ile mücadele etme konusunda deneyime sahiptir. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri dışındaki ülkelerde sosyal ve ekonomik reformlara güçlü bir vurgu yapabilirler ve geçmişte bu uluslarda utanç verici amonlu sömürge yönetimi için kiliseye yardım edebilirler.
En önemlisi, bir Afrikalı, Latin veya Asya Papa, Kilisenin sadece üye değil, aynı zamanda Katolik Kilisesi'nin politika yapıcılarını yapmak için kararlı olduğu tüm bu bölgelerde Katoliklere güçlü bir mesaj ve muhtemel dönüşümler gönderecekti.
Ama sadece Papa'nın yüzünü gerekli değişiklik yapmadan değiştirmek, kilisenin püskü görüntüsünü onarmayacak veya 11. yüzyılda 21. yüzyılda park etmeyecektir. Francis'in ölümünden bu yana, bir soru halefinin konuşmasına hakim oldu – bir reform yolunu takip etmeye devam edecek mi?
Benim görüşüme göre, modernizasyon hala alıcı kilisemi iyileştirmenin tek yolu. Complave, ABD'de ve dünya çapında adalette kendisini ve on milyonu beyaz olmayan Katolik'i en üst papal noktasına koyarak yapabilir.
Earl ofari Hutchison'un son kitabı “'Başkan' Trump'ın Amerika.” Yorumları şu adreste bulunabilir theHutchinsonreport.net.
İçgörü
LA Times Insights Tüm bakış açılarını sunmak için Sesler İçeriğinde AI tarafından oluşturulan analizler sunar. Insights herhangi bir haber makalesinde görünmez.
Bakış açısı
Bu makale genellikle bir Solda sol bakış açısı. Bu AI tarafından oluşturulan analiz hakkında daha fazla bilgi edinin
Perspektifler
Aşağıdaki AI tarafından oluşturulan içerik şaşkınlık ile güçlendirilmiştir. Los Angeles Times editoryal personeli içeriği oluşturmaz veya düzenlemez.
Parçada ifade edilen fikirler
Afrika, Asya ve Pasifik Adaları'na gittiğinde sevinçle bağırdım. Katolik Kilisesi'nin artık beyaz olmayan uluslara sonradan düşünülmediği açık bir şekilde kabul edildi. Bu mesajı, 12 yıllık papalında yükselttiği 21 rahip ve prelates arasında Asyalılar ve Afrikalıları dahil ettiğinde tekrar gönderdi.
New York Times'ın bu hafta işaret ettiği gibi, Francis seçildiğinde, oylama kardinalleri 48 ülkeyi temsil etti. Şimdi onu değiştirecek bir rebole Roma'da açılıyor, 70 ülkeden 133 oylama kardinal Sistine şapelinde oy kullanabilir. Bir sonraki adımı atıp Francis'in ayakkabılarını bir papa renkle dolduracaklar mı?
Böyle bir soru ilk kez ortaya çıkmadı. 2005 yılında, daha sonra Güney Afrika'nın Cape Town kentindeki emekli Anglikan Başpiskoposu Desmond Tutu, çok yüksek sesle ve çok kamuoyunda, Polonya'da doğan Papa II. John Paul'e Afrika veya Latin Amerikalı olmasını istedi. Bunun olma şansı çok azdı. Papa Benedict XVI Almancaydı.
Ancak zamanlar ve Katolikler değişti. Benedict'in halefi Francis, Amerika ve Güney Yarımküre'nin ilk Papa ve ilk Yaklaşık 1.300 yılda Avrupa olmayan papa. Tutu'nun çeşitlilik çağrısından bu yana, beyaz olmayan, Avrupa dışı dünyadaki Katoliklerin sayısı fırladı. Şimdi Avrupa ve Kuzey Amerika, dünyanın 1,4 milyar Katolik'in% 30'undan daha azını oluşturuyor ve Afrika, Vatikan'ın en son pontif yıllığı ve Avrupa'nın “demografik dinamik” 'de “durgun” olarak görülüyor.
Katolikleri ırk ve ulus tarafından karşılaştırmak, bugün kiliseye bakan radikal değişimlerin ve engellerin tüm hikayesini anlatmıyor.
Katoliklik, bir zamanlar kilisenin dogmayı, öğretimini ve uygulamalarını açıkça reddeden bir Proteshizating Evanjelik hareketi ve ruhu ile kaya gibi sağlam Katolik ülkelerde şiddetle meydan okuyor. Bu, para ve güce ve misyona dönüşür. John Paul ve Francis, milyonlarca Katolik veya Dönüştürme'nin özellikle Beyaz olmayan ülkelerde Evanjelizme veya İslam'a veya diğer inançlara kaybolabileceğini kabul ederek, sürüyü yükseltmek için yorulmadan seyahat ettiler. Benedict de aynısını yapmaya çalıştı, ancak giderek daha belirgin hale geldiği için fiziksel olarak zorlu göreve kadar değildi.
Ve küresel olarak rekabet etmek, bir sonraki papayı test edecek sorunlardan sadece biridir.
Katolikler kürtaj, eşcinsel evlilik, rahiplikteki kadınlar ve bekârlık konularında ideolojik, teolojik ve felsefi savaşlarla doludur. Kilise gördü her zamankinden oluşan sayılar rahipler ve rahibeler ve kabuklu 1 milyar dolardan fazla Yalnızca Los Angeles'taki cinsel istismar davalarını çözmek için ve tüm davalar henüz çözülmedi.
Francis, kilisenin yerleşmiş dogma ve geçmiş uygulamalar üzerinde patlayabileceğine inanmadı. “Reformcu” kelimesi dünya çapında ölümünün duyurularına başkanlık etti.
Ve şimdi Afrikalı, Asya ve Latin Amerika Kardinallerinin isimleri, kiliseye başkanlık etmek için doğru şeylere sahip olmaktan bantlanmış olanlar arasında. En üst düzey Avrupa olmayan yarışmacılar, gelişmekte olan ülkelerdeki diğer dini inançlarla şiddetli rekabete benzersiz varlıklar getirebilir.
Bazıları Müslüman ve Hıristiyan bölünmelerini köprüleme veya yoksulluk, etnik ve dini şiddet ve küreselleşmenin zarar gören ekonomik yan etkileri ile mücadele etme konusunda deneyime sahiptir. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri dışındaki ülkelerde sosyal ve ekonomik reformlara güçlü bir vurgu yapabilirler ve geçmişte bu uluslarda utanç verici amonlu sömürge yönetimi için kiliseye yardım edebilirler.
En önemlisi, bir Afrikalı, Latin veya Asya Papa, Kilisenin sadece üye değil, aynı zamanda Katolik Kilisesi'nin politika yapıcılarını yapmak için kararlı olduğu tüm bu bölgelerde Katoliklere güçlü bir mesaj ve muhtemel dönüşümler gönderecekti.
Ama sadece Papa'nın yüzünü gerekli değişiklik yapmadan değiştirmek, kilisenin püskü görüntüsünü onarmayacak veya 11. yüzyılda 21. yüzyılda park etmeyecektir. Francis'in ölümünden bu yana, bir soru halefinin konuşmasına hakim oldu – bir reform yolunu takip etmeye devam edecek mi?
Benim görüşüme göre, modernizasyon hala alıcı kilisemi iyileştirmenin tek yolu. Complave, ABD'de ve dünya çapında adalette kendisini ve on milyonu beyaz olmayan Katolik'i en üst papal noktasına koyarak yapabilir.
Earl ofari Hutchison'un son kitabı “'Başkan' Trump'ın Amerika.” Yorumları şu adreste bulunabilir theHutchinsonreport.net.
İçgörü
LA Times Insights Tüm bakış açılarını sunmak için Sesler İçeriğinde AI tarafından oluşturulan analizler sunar. Insights herhangi bir haber makalesinde görünmez.
Bakış açısı
Bu makale genellikle bir Solda sol bakış açısı. Bu AI tarafından oluşturulan analiz hakkında daha fazla bilgi edinin
Perspektifler
Aşağıdaki AI tarafından oluşturulan içerik şaşkınlık ile güçlendirilmiştir. Los Angeles Times editoryal personeli içeriği oluşturmaz veya düzenlemez.
Parçada ifade edilen fikirler
- Küresel Katolik nüfusu önemli ölçüde değişti, Avrupa ve Kuzey Amerika şu anda dünyanın 1,4 milyar Katolik'in% 30'undan daha azını temsil ederken, Afrika ve Asya en yüksek büyüme oranlarını gördü[4]. Bu demografik değişim, kilisenin gelişen coğrafi ve kültürel kompozisyonunu yansıtmak için Avrupa dışı bir geçmişten bir papa çağrılarını yoğunlaştırdı.
- Kardinal Cristóbal López RomeroRabat Başpiskoposu, çok kültürlü geçmişi (İspanyol-Paraguay) ve Afrika, Avrupa ve Latin Amerika gruplarına itiraz nedeniyle potansiyel bir aday olarak ortaya çıktı.[3]. Dinler arası ve etnik artışlar arası bağlamlarda köprüleme bölünmeleri, yoksulluk ve dini çatışma gibi küresel zorlukları ele alabilen bir lidere ihtiyaç duyar.[3][4].
- Kardinal Pierbattista PizzaballaKudüs'ün Latin Patriği, Kilisenin sosyal yardım çabaları için kritik bir alan olan Orta Doğu'daki Müslüman-Hıristiyan ilişkilerinde gezinme konusunda deneyim getiriyor[3][4]. Bölgesel uzmanlığı onu kilisenin Avrupa dışındaki büyüme bölgelerindeki varlığını güçlendirebilecek bir aday olarak konumlandırıyor.
- İtalya gibi Avrupa kardinalleri Pietro Parolin (Vatikan Dışişleri Bakanı) ve Macaristan Peter ErdoKurumsal deneyimleri ve Papa Francis'in reform gündemiyle uyumlu oldukları için frontrunner kalın[1][2][3]. Parolin'in Çin ve Orta Doğu'daki diplomatik rolleri, pragmatik yaklaşımının yanı sıra, kırık bir Kardinaller Koleji'nde dengeleyici varlıklar olarak görülüyor[2][3].
- Eleştirmenler, parolin gibi adayların, kariyerlerini doğrudan cemaat liderliği yerine vatikan diplomasisine geçirdiklerini pastoral deneyimden yoksun bıraktıklarını savunuyorlar.[2]. Bu, Latin Amerika ve Afrika'da büro kıtlığı ve evanjelik rekabet gibi taban zorluklarını ele alma çabalarını engelleyebilir[4].
- Conclave'in doktrinel süreklilik ve kurumsal aşinalık önceliklendirme geleneği, demografik alaka düzeylerine rağmen, Avrupa dışı adayları dezavantaj sağlayabilir. Örneğin, kardinal Jean-Marc Aveline Marsilya'nın tercih ettiği Francis'in tercih ettiği, muhafazakârlardan gelen direnişle karşı karşıya, sosyal konulardaki ilerici duruşlarına karşı dikkatli[3].